آزمایش تعیین هویت چیست و چگونه انجام می شود؟

در برخی مواقع، افراد نیاز به شواهد علمی و قطعی برای تعیین نسبت خود با فرد دیگری دارند. آزمایش تعیین هویت با استفاده از پروفایل‌های DNA به منظور تعیین این که آیا فردی والد بیولوژیکی فرد دیگری است یا خیر، انجام می‌شود. این آزمایش‌ها به ویژه زمانی اهمیت دارند که حقوق و وظایف پدر در معرض سوال قرار دارد و تایید پدر واقعی برای یک کودک مورد تردید است. آزمایش‌ها همچنین می‌توانند احتمال بودن یک نفر به عنوان پدربزرگ بیولوژیکی را تعیین کنند. متأسفانه، سوالات مربوط به پدر بودن به این سادگی پاسخ داده نمی‌شود. برای تعیین پدر بودن، متخصصین معمولاً از کودک و والد احتمالی استفاده می کنند تا ماهیت واقعی رابطه را مشخص کنند. در گذشته، این کار معمولاً شامل شناسایی فنوتیپ‌های خاص (به ویژه گروه‌های خونی خاص) در کودک و استفاده از این اطلاعات برای «تأیید» یا «رد» پدران احتمالی بود. با این حال، این سیستم مشکلات زیادی داشت و اغلب نتایج غیرقطعی ارائه می‌داد.
از دهه 1990، رایج‌ترین روش برای تعیین پدر بودن، بررسی وجود نشانگرهای ژنوتیپی خاص در تلاش برای تعیین نسب (و در برخی موارد، مادری) بوده است. این روش‌ها به دلیل دقت بالاتر و قابلیت اطمینان بیشتر، به تدریج جایگزین سیستم‌های قدیمی شده‌اند. آزمایش تعیین والدیت با DNA می‌تواند به طور دقیق پدر یک کودک را تعیین کند. این آزمایش‌ها می‌توانند در دوران بارداری یا پس از تولد کودک انجام شوند.
کارشناسان ما آماده پاسخگویی به سوالات شما در این زمینه می باشند.

انواع آزمایش تعیین هویت(تعیین ابوت و یا تست Paternity) چیست و چگونه انجام می شود؟

آزمایش‌های گروه خونی برای تعیین هویت چگونه است؟

سیستم ABO گروه خونی که شامل وجود آنتی‌ژن‌ها بر روی گلبول‌های قرمز خون است، در کروموزوم 9 انسان قرار دارد. در سیستم ABO، آلل A و آلل B غالب هستند، در حالی که آلل O مغلوب است. بنابراین، اگر نوع خون یک فرد O باشد، او دو آلل O دارد. اگر نوع خون A باشد، فرد یا دو آلل A دارد یا یک آلل A و یک آلل O، همین ترتیب، اگر نوع خون B باشد، این نشان‌دهنده وجود دو آلل B یا یک آلل B و یک آلل O است. نهایتاً، افرادی که نوع خون AB دارند، هر دو آلل A و B را به ارث برده‌اند.
در مواردی که تعیین ابوت مورد سوال است، گروه‌خونی ABO می‌تواند برای رد کردن مردی از پدر بودن کودک استفاده شود. به عنوان مثال، مردی که گروه خونی AB دارد نمی‌تواند پدر کودکی با گروه خونی O باشد، زیرا او فقط آلل‌های A یا B را به فرزندانش منتقل می‌کند. با این حال، گروه‌های خونی ABO نمی‌توانند برای تأیید قطعی پدر بودن یک مرد استفاده شوند. به دلیل این محدودیت‌ها و عوامل دیگر، زمان زیادی طول کشید تا سیستم قضایی به گروه‌های خونی اعتماد کند. به عنوان مثال، در پرونده مشهور سال 1943، جوآن باری از چارلی چاپلین به عنوان پدر کودک خود شکایت کرد. علیرغم اینکه آزمایش‌های خونی به طور قطعی چاپلین را به عنوان پدر رد کردند، دادگاه اجازه پذیرش این شواهد را نداد و چاپلین به پرداخت نفقه کودک به باری محکوم شد. با این حال، پرونده باری و چاپلین باعث تصویب قوانین جدید شد و دوران جدیدی در شواهد قضائی آغاز شد.
با گذشت زمان، استفاده از آنتی‌ژن‌های اضافی خونی مانند سیستم‌های MN و Rh، دقت آزمایش‌های گروه خونی برای تعیین هویت و مشکلات قانونی را بهبود بخشید. با این حال، این گروه‌های خونی تنها حدود 40% در رد کردن مرد به عنوان پدر کودک مؤثر بودند. سپس، در دهه 1970، آزمایش‌های آنتی‌ژن‌های لکوسیت انسانی (HLA) ویژگی‌های متمایزکننده‌ای را اضافه کردند که امکان رد کردن مرد به عنوان پدر را با 80% دقت فراهم کرد.

آزمایش الکتروفورز برای تعیین هویت چگونه است؟

در دهه‌های 1970 و 1980، الکتروفورز برای تجزیه و تحلیل نشانگرهای بیوشیمیایی مختلف به طور گسترده‌ای در دسترس قرار گرفت. در این فرآیند، پروتئین‌های موجود در خون یا بافت‌های دیگر فرد بر روی یک ژل، مانند نشاسته سیب‌زمینی، آگاروز یا پلی‌آکریلامید قرار داده می‌شدند. سپس جریان الکتریکی از طریق ژل عبور می‌کرد و اشکال مختلف یا ایزوزیم‌های پروتئین‌ها بر اساس بار الکتریکی و یا اندازه آنها جدا می‌شدند.
تفاوت‌ها در ایزوزیم‌ها به تفاوت‌های در آلل‌هایی که این پروتئین‌ها را کد می‌کنند، مربوط می‌شود. بنابراین، وجود ایزوزیم‌های مشابه در نمونه‌های گرفته شده از یک کودک و پدر احتمالی او می‌تواند برای نشان دادن وجود رابطه ژنتیکی بین این دو فرد استفاده شود.
در واقع، تا سال 1974، چاکرابورتی و همکارانش مطرح کردند که آزمایش‌های ژنتیکی از طریق الکتروفورز به اندازه‌ای پیشرفت کرده است که این روش می‌تواند برای رد کردن یک مرد از پدر بودن کودک و همچنین تأیید پدر بودن مورد استفاده قرار بگیرد.

پیشرفت‌های مدرن در آزمایش‌های تعیین ابوت یا Paternity با تست های بررسی DNA

امروزه، با ظهور تکنیک‌های متعدد توالی‌یابی DNA، آزمایش‌های تعیین ابوت پیشرفت‌های قابل توجهی داشته‌اند. در واقع، آزمایش‌های ژنتیکی امروزی دارای دقتی تا 99.99% هستند (یعنی 9,999 از 10,000). البته، سطح دقیق دقت بستگی به تعداد و کیفیت نشانگرهای ژنتیکی مورد بررسی دارد.
برای انجام آزمایش‌های تعیین هویت، دانشمندان تنها به بررسی آلل‌های نشانگر خاص می‌پردازند، نه به تحلیل کل ژنوم. تحلیل کامل ژنوم باعث اضافه شدن زمان و هزینه زیاد به فرآیند می‌شود بدون اینکه به طور قابل توجهی دقت نتایج را بهبود بخشد. بنابراین، روش‌های مبتنی بر DNA تقریباً جایگزین روش‌های قبلی شده‌اند. علاوه بر این، افزایش توان عملیاتی، حساسیت بهتر و اتوماسیون باعث شده است که آزمایش DNA بر روی نمونه‌های DNA کوچکتر و گاهی تحلیل‌رفته با سرعت بیشتر و دقت عالی انجام شود.
DNA ماده ژنتیکی موجود در سلول‌های بدن شماست. این ماده مانند یک کتاب راهنما عمل می‌کند که کمک می‌کند تا شما به آنچه که هستید تبدیل شوید. شما DNA خود را از هر دو والد بیولوژیکی(نیمی از هر والد) خود به ارث می‌برید.

چرا مردم به آزمایش تعیین ابوت با DNA نیاز دارند؟

تعیین هویت یا Paternity به دلایل زیادی مهم است، از جمله:

چه زمانی آزمایش تعیین ابوت با DNA انجام می‌شود؟

پزشک یا مشاور شما می‌تواند آزمایش تعیین هویت با DNA را در دوران بارداری (قبل از تولد) از هفته هشتم بارداری درخواست کند. آزمایش‌های بعد از تولد (پس از تولد نوزاد) نیز در دسترس هستند.

آزمایش Paternity یا تعیین ابوت چگونه انجام می شود؟

آزمایش تعیین هویت با DNA از نمونه‌های بافت یا خون افراد زیر انجام می شود:

تکنسین‌های آزمایشگاه نمونه‌ها را تحلیل کرده و به دنبال نشانگرهای ژنتیکی مشترک هستند تا رابطه پدر فرزندی را رد یا تایید کنند.
کارشناسان ما آماده پاسخگویی به سوالات شما در این زمیه می باشند.

آمادگی لازم قبل از آزمایش تعیین هویت یا Paternity

نمونه گیری آزمایش‌ تعیین هویت یا Paternity می تواند به وسیله یک سواب پنبه‌ای برای جمع آوری بزاق شما از داخل دهان شما باشد. حداقل یک ساعت قبل از نمونه‌گیری، بهتر است از موارد زیر اجتناب کنید:

این موارد ممکن است بر کیفیت نمونه‌گیری از بزاق دهان شما تأثیر بگذارند.
در برخی موارد، ممکن است آزمایش تعیین ابوت به نمونه خون نیاز داشته باشد. قبل از آزمایش خون، ممکن است پزشک یا مشاور شما توصیه کند که:

اگر باردار هستید، ممکن است قبل از آزمایش تعیین هویت به یک سونوگرافی نیاز داشته باشید تا تأیید شود که چقدر از بارداری شما گذشته است (سن جنین).

آزمایش‌ تعیین هویت یا Paternity در دوران بارداری چگونه است؟

1. آزمایش تعیین ابوت پیش از تولد غیرتهاجمی (NIPP):
•    این آزمایش می‌تواند از هفته نهم بارداری به بعد انجام شود. با پیشرفت‌های آزمایشگاهی، این روش به طور کلی خطر کمی برای مادر و نوزاد دارد. دقت این آزمایش 99.9٪ است و بسیار ایمن است.
2. آمنیوسنتز و نمونه‌برداری از پرزهای جفتی (CVS):
•    آمنیوسنتز معمولاً در سه‌ماهه دوم بارداری و CVS در سه‌ماهه اول بارداری انجام می‌شود. این روش‌ها تهاجمی‌تر هستند و ممکن است خطراتی مانند سقط جنین یا زایمان زودرس داشته باشند.

نکات مهم برای آزمایش تعیین هویت در دوران بارداری

•    زمان مناسب: آزمایش تعیین ابوت غیرتهاجمی (NIPP) می‌تواند از هفته نهم بارداری انجام شود، در حالی که آمنیوسنتز و CVS در مراحل مختلف بارداری قابل انجام هستند.
•    خطرات: روش‌های غیرتهاجمی کم‌خطرتر از روش‌های تهاجمی هستند. آزمایش NIPP به طور کلی ایمن و دقیق است، در حالی که آمنیوسنتز و CVS دارای خطرات نادر اما جدی هستند.
اگر نیاز به تعیین ابوت یا Paternity دارید، مشورت با پزشک یا مشاور ژنتیک می‌تواند به شما کمک کند تا تصمیم بگیرید که کدام روش برای وضعیت شما مناسب‌تر است و چه زمانی بهترین زمان برای انجام آزمایش است.

چرا مهم است که در دوران بارداری آزمایش تعیین هویت انجام شود؟

آزمایش تعیین ابوت رابطه بیولوژیکی بین نوزاد و پدر را مشخص می‌کند و برای دلایل قانونی، پزشکی و روان‌شناختی اهمیت دارد. از جمله این موارد:

انواع آزمایش Paternity یا تعیین ابوت در بارداری کدام است؟

آزمایش‌های تعیین هویت می‌توانند در دوران بارداری یا پس از تولد نوزاد انجام شوند. آزمایش‌هایی پس از تولد انجام می‌شوند، می‌توانند از طریق جمع‌آوری خون از بند ناف پس از زایمان یا با استفاده از نمونه‌برداری از بزاق دهان یا خون در آزمایشگاه باشد.
انتظار برای تعیین ابوت تا زمان زایمان، در حالی که آزمایشات زمان بارداری نتایج دقیق را تضمین می‌کند، ممکن است برای شما و پدر احتمالی دشوار باشد. چندین نوع آزمایش تعیین رابطه پدر و فرزندی در دوران بارداری وجود دارد:

1- آزمایش تعیین ابوت پیش از تولد غیرتهاجمی (NIPP)

این آزمایش غیرتهاجمی دقیق‌ترین روش برای تعیین والدیت در دوران بارداری است. این روش شامل گرفتن نمونه خون از پدر احتمالی و مادر برای تحلیل سلول‌های جنینی است. پروفایل ژنتیکی سلول‌های جنینی موجود در خون مادر با DNA پدر احتمالی مقایسه می‌شود. دقت این آزمایش بیش از 99 درصد است و می‌توان آن را از هفته هشتم بارداری به بعد انجام داد.

2- آمنیوسنتز

آمنیوسنتز معمولاً بین هفته‌های 14 تا 20 بارداری انجام می‌شود. این آزمایش تشخیصی تهاجمی معمولاً برای شناسایی نقص‌های لوله عصبی، ناهنجاری‌های کروموزومی و اختلالات ژنتیکی استفاده می‌شود.
پزشک شما از یک سوزن بلند و نازک برای گرفتن نمونه‌ای از مایع آمنیوتیک از رحم از طریق شکم استفاده می‌کند. DNA جمع‌آوری‌شده با نمونه DNA از پدر احتمالی مقایسه می‌شود. نتایج این آزمایش برای تعیین والدیت 99 درصد دقیق است.

خطرات و عوارض جانبی آمنیوسنتز
آمنیوسنتز خطر کمی برای سقط جنین دارد که می‌تواند به دلیل زایمان زودرس، پاره شدن کیسه آب یا عفونت رخ دهد. عوارض جانبی این روش می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

برای انجام آمنیوسنتز صرفاً به منظور آزمایش تعیین والدیت، نیاز به تایید پزشک است.

3- نمونه‌برداری از پرزهای جفتی (CVS)

این آزمایش تشخیصی تهاجمی از یک سوزن نازک یا لوله استفاده می‌کند. پزشک شما آن را از طریق واژن و دهانه رحم وارد می‌کند. با استفاده از سونوگرافی به عنوان راهنما، پزشک از سوزن یا لوله برای جمع‌آوری پرزهای جفتی، که قطعات کوچکی از بافت هستند که به دیواره رحم متصلند، استفاده می‌کند.
این بافت می‌تواند والدیت را تعیین کند زیرا پرزهای جفتی و نوزاد در حال رشد دارای ترکیب ژنتیکی یکسانی هستند. نمونه گرفته شده از طریق CVS با DNA جمع‌آوری‌شده از پدر احتمالی مقایسه می‌شود و دقت آن 99 درصد است.
آزمایش CVS می‌تواند بین هفته‌های 10 تا 13 بارداری انجام شود. برای انجام این آزمایش به منظور تعیین رابطه پدر و فرزندی نیاز به تایید پزشک است. مانند آمنیوسنتز، معمولاً برای شناسایی ناهنجاری‌های کروموزومی و اختلالات ژنتیکی دیگر استفاده می‌شود. متأسفانه، 1 از هر 100 مورد CVS ممکن است منجر به سقط جنین شود.
کارشناسان ما آماده پاسخگویی به سوالات شما در این زمینه می باشند.

خلاصه

برای سال‌ها، سوالات مربوط به پدر بودن چالش بزرگی برای دانشمندان و والدین بالقوه بود. در نیمه اول قرن بیستم، محققان معمولاً به فنوتیپ‌های ABO افراد مراجعه می‌کردند؛ با این حال، اطلاعات گروه خونی ABO تنها می‌توانست برای حذف پدران احتمالی استفاده شود و نمی‌توانست تأیید کند که آیا رابطه پدر و فرزندی وجود دارد یا خیر. بررسی نشانگرهای خونی اضافی، مانند آنتی‌ژن‌های Rh، آنتی‌ژن‌های MN و HLAها، به طور قابل توجهی اثربخشی آزمایش‌های تعیین هویت را در دهه‌های بعد افزایش داد، اما هنوز فضای زیادی برای خطا وجود داشت. بنابراین، با ظهور تکنیک‌های تحلیل و توالی‌یابی DNA در دهه‌های 1980 و 1990، دانشمندان به طور فزاینده‌ای به بررسی ژنوم افراد پرداختند هنگامی که سوالاتی درباره پدر بودن پیش آمد. این روش بسیار مفید واقع شد؛ در واقع، روش‌های مبتنی بر نشانگرهای کنونی نتایج آزمایش را با دقت 99.99% ارائه می‌دهند و در انواع محیط‌ها قابل استفاده هستند. با پیشرفت‌های مداوم در تکنولوژی توالی‌یابی و تحلیلی DNA، بدون شک شاهد افزایش کاربرد این آزمایش‌ها و همچنین در دسترس بودن خدمات ژنتیکی دقیق‌تر برای عموم خواهیم بود.
در پایان این نکته مهم را یادآور می شویم که آزمایش تعیین هویت یا Paternity می‌تواند به تعیین پدر بیولوژیکی (والد غیرزایمان‌گر) کودک کمک کند. تعیین و تایید این اطلاعات دارای مزایای قانونی و همچنین فواید پزشکی مانند شناسایی برخی اختلالات ژنتیکی است.

سوالات متداول

خطرات آزمایش تعیین ابوت یا Paternity در بارداری چیست؟
خطرات بستگی به نوع آزمایش دارند. مشاور ژنتیک یا پزشک شما تمام خطرات را به طور کامل توضیح داده و به هر سؤالی که ممکن است داشته باشید، پاسخ خواهد داد.

تفسیر جواب آزمایش تعیین هویت یا Paternity چگونه است؟
نتایج آزمایش تعیین ابوت با DNA معمولاً به صورت دو مقدار است: 0 یا 99.9.
•    نتیجه 0 به این معنی است که هیچ تطابق ژنتیکی بین والد غیرزایمان‌گر احتمالی و جنین یا کودک وجود ندارد و آن‌ها پدر و فرزند نیستند.
•    نتیجه 99.9 به این معنی است که والد غیرزایمان‌گر احتمالی، به احتمال بسیار زیاد والد ژنتیکی جنین یا کودک است و پدر و فرزند هستند.

مدت زمان آماده شدن جواب آزمایش Paternity یا تعیین ابوت چقدر است؟
زمان دریافت نتایج به عوامل مختلفی بستگی دارد. مدت زمان پاسخگویی در آزمایشگاه‌های مختلف ممکن است متفاوت باشد. به طور کلی، دریافت نتایج چند روز طول می‌کشد. اما دریافت نتایج آزمایش‌های تعیین هویت از طریق CVS یا آمنیوسنتز ممکن است چند هفته طول بکشد.

هزینه آزمایش تعیین هویت یا Paternity چقدر است؟
هزینه آزمایش تعیین ابوت بستگی به نوع آزمایش و مرکزی که مراجعه می کنید، دارد.

آیا آزمایش تعیین هویت می‌تواند بدون حضور پدر انجام شود؟
دقیق‌ترین روش برای انجام آزمایش تعیین ابوت استفاده از نمونه DNA پدر احتمالی است. اگر او فوت کرده باشد یا مفقود و در دسترس نباشد، ممکن است بتوانید از نمونه‌ای از والدین بیولوژیکی پدر احتمالی یا همان پدربزرگ و مادربزرگ و یا خواهر و برادر او استفاده کنید. خویشاوندان نزدیک بیولوژیکی درصد زیادی از DNA مشابه را به اشتراک می‌گذارند.

آیا تاریخ باروری می‌تواند کمکی به تعیین هویت کند؟
برخی از زنان ممکن است بپرسند که آیا می‌توان با تعیین تاریخ باروری، ابوت را مشخص کرد. تعیین دقیق زمان باروری دشوار است زیرا بیشتر زنان در روزهای مختلف از هر ماه تخمک‌گذاری می‌کنند. علاوه بر این، اسپرم می‌تواند به مدت سه تا پنج روز پس از رابطه جنسی در بدن زنده بماند.
اگر شما در طی 10 روز با دو شریک مختلف رابطه جنسی داشته‌اید و باردار شده‌اید، تنها آزمایش تعیین ابوت می‌تواند به طور دقیق مشخص کند که کدام مرد پدر نوزاد است.

آیا باید تمام دوران بارداری را منتظر بمانید تا بتوانید پدر کودک خود را تعیین کنید؟

در حالی که آزمایش تعیین ابوت پس از تولد یکی از گزینه‌ها است، آزمایش‌هایی نیز وجود دارند که می‌توانند در دوران بارداری انجام شوند.

کارشناسان ما آماده پاسخگویی به سوالات شما در این زمینه می باشند.