استرس و عوارض جانبی HIV
تشخیص HIV می تواند استرس زا و نگران کننده باشد. اما مهم است بدانید که شما تنها نیستید و با مدیریت استرس و آگاهی از عوارض جانبی داروها می توانید زندگی سالم و فعالی داشته باشید.
یکی از مراجعین ما خانمی بود که در سال 2010 و در سن 23 سالگی به ویروس نقص سیستم ایمنی بدن (HIV) مبتلا شده بود. او می گوید: "در دو هفته اول، هر روز فقط گریه می کردم. به کل زندگیام در سن ۲۳ سالگی فکر میکردم و احساس ناامیدی زیادی نسبت به خودم داشتم؛ در مورد بسیاری از تصمیماتی که گرفته بودم، تردید داشتم."
تنها 2 هفته پس از تشخیص HIV متوجه شد که باردار است. بیش از یک دهه بعد، دختر او سالم است. اما مادرش به خوبی فشار و استرس فوق العاده ای را که در آن زمان احساس می کرد به یاد می آورد.
تشخیص HIV و استرس
تشخیص HIV میتواند زندگی فرد را به طور کامل تغییر دهد. در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد. اما با دریافت مراقبتهای پزشکی مناسب، میتوان تعداد ویروس را در خون پایین نگه داشت و زندگی طولانی و سالمی بدون خطر انتقال ویروس به دیگران داشت. با اینکه پیشرفتهای پزشکی امید به زندگی افراد مبتلا به HIV را به طور قابل توجهی افزایش داده است، اما تبعیض اجتماعی و استرس ناشی از ابتلا به این ویروس همچنان میتواند بر کیفیت زندگی تأثیر منفی بگذارد. تشخیص HIV بر بروابط شما با دوستان، خانواده و محیط کاری تاثیر می گذارد و این موضوع به استرسهای ذهنی و احساسی فراوانی منجر میشود.
متخصصین عفونی بر این باور هستند که نگرشهای منفی درباره HIV اغلب از اطلاعات نادرست در مورد چگونگی انتقال عفونت نشأت میگیرد. بسیاری فکر میکنند که HIV فقط گروههای خاصی از افراد را تحت تأثیر قرار میدهد. آنها اغلب به جنسیت، جهتگیری جنسی، هویت جنسی، نژاد یا اقوام، مصرف مواد مخدر یا ارتباطات جنسی به عنوان عامل انتقال HIV اشاره میکنند. این نگرشها ممکن است باعث تحمیل تبعیض به افراد مبتلا به HIV شود و باعث استرس آنها شود. این نگرش های منفی ممکن است باعث شود که افراد HIV مثبت، احساس ترس کنند که وضعیت HIV خود را به عزیزانشان بگویند.
بسیاری از مراجعین ما میگویند که احساساتی مشابه این را داشتند.یکی از آن ها می گوید:"در ابتدا به آن به عنوان یک مجازات نگاه میکردم." با اینکه پزشکان سعی می کردند به او اطمینان دهند که با مراقبت های پزشکی مناسب و به موقع، او حالش خوب می شود. اما او می گوید حدود یک سال طول کشید تا برای به اشتراک گذاشتن وضعیت HIV خود احساس آمادگی کند. و تقریباً 6 سال طول کشید تا احساس کند که "قرار است خوب شود."
او می گوید: "این امر به این دلیل بود که من فقط از نظر جسمی بیمار نبودم و روحم بسیار آسیب دیده بود."
کارشناسان ما آماده پاسخگویی به سوالات شما در این زمینه می باشند.
مدیریت استرس و HIV
استرس زیاد می تواند بر سلامت کلی شما تأثیر منفی بگذارد. حتی اگر پروسه های درمانی، عفونت HIV شما را کنترل کند،وقتی بدن تحت فشار قابل توجهی قرار می گیرد، می تواند منجر به التهاب شود که این التهاب می تواند منجر به مشکلاتی در بدن شود و به طور خلاصه، باعث شود احتمال درگیری بدن با بیمای های مزمن دیگر افزایش یابد.
تشخیص HIV برای بسیاری از افراد یک دوره پر از استرس است، اما برخی افراد به خصوص با داشتن یک سیستم حمایتی خوب، بهتر با آن کنار می آیند. با این حال، پزشکان میگویند ارزیابی زودهنگام وضعیت روحی بیماران برای کمک به آنها در مقابله با عوامل استرس زا مهم است. آن ها می گوییند وقتی با فردی که به تازگی به HIV مبتلا شده است صحبت می کنند، سعی میکنند متوجه شوندکه او چقدر راجع به بیماری اطلاعات دارد و تا چه حد می تواند با این تشخیص کنار بیاید. زیرا بعضی از افراد برای ادامه راه درمان نیاز به کمک مشاور و یا روانپزشک دارند.
استرس و پیشرفت HIV
همانطور که گفته شد، استرس زیاد می تواند بر سلامت کلی افراد مبتلا به HIV تأثیر منفی بگذارد. حتی اگر درمان دارویی باعث کنترل عفونت شود.
یک مطالعه نشان داده است که استرس زیاد می تواند بر درمان HIV تأثیر منفی بگذارد، بار ویروسی خون را افزایش دهد و احتمال پیشرفت HIV به سندرم نقص ایمنی اکتسابی (AIDS) را بیشتر کند. ایدز مرحله ای از HIV است که در آن ویروس توانایی سیستم ایمنی بدن را برای مبارزه با عفونت ها از بین می برد و می تواند منجر به مرگ شود.
بنابراین، مدیریت استرس برای افراد مبتلا به HIV بسیار مهم است.
استرس و درمان HIV
اگر استرس زیادی دارید و برای پیروی از برنامه درمانی خود با مشکل مواجه هستید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
پزشکان بر این باورند که مهم است که شما به طور جدی به دنبال راه حل برای مدیریت استرس خود باشید، زیرا استرس بر بیماری های قلبی عروقی، سرطان و سایر مشکلات پزشکی که افراد مبتلا به HIV در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آنها هستند، تأثیر منفی می گذارد.
استرس های مداوم می توانند به مرور زمان بر سلامت کلی شما تأثیر بگذارند. پزشک شما می تواند به شما در شناسایی منابع استرس و یافتن راه های سالم برای مدیریت آن کمک کند. این راهکارها می توانند شامل موارد زیر باشند:
• تکنیک های آرام سازی: تکنیک هایی مانند یوگا، مدیتیشن و تنفس عمیق می توانند به کاهش استرس کمک کنند.
• ورزش منظم: ورزش منظم به بهبود خلق و خوی شما و کاهش استرس کمک می کند.
• تغذیه سالم: داشتن یک رژیم غذایی سالم و متعادل می تواند به شما در مدیریت استرس و حفظ سلامت کلی تان کمک کند.
• خواب کافی: خواب کافی برای سلامت کلی شما، از جمله مدیریت استرس، ضروری است.
به یاد داشته باشید که مدیریت استرس یک فرآیند مداوم است. با پزشک خود در مورد اینکه چه تکنیک هایی برای شما مفیدتر هستند صحبت کنید و در صورت نیاز از او کمک بگیرید.
کارشناسان ما آماده هرگونه پاسخگویی به سوالات شما در این زمینه می باشند.
درمان HIV
درمان HIV شامل مصرف داروهایی به نام درمان ضد رتروویروس (ART) است که می تواند میزان بار ویروسی خون شما را کنترل کند. به طور معمول، افراد مبتلا به HIV می توانند طی 6 ماه پس از شروع مصرف داروها، تاثیر مثبت درمان را مشاهده کنند. میزان ویروس HIV می تواند به اندازه کافی کاهش یابد که در آزمایش خون "غیر قابل تشخیص " گزارش شود. این بدان معناست که بار ویروسی شما به اندازه کافی پایین است و می توانید سالم بمانید و HIV را به دیگران منتقل نکنید.
با این حال، مصرف داروهای ضد رتروویروسی (ART) می تواند عوارض جانبی داشته باشد. این عوارض جانبی معمولاً خفیف هستند و با گذشت زمان کاهش می یابند. در صورت بروز هر گونه عارضه جانبی مهم است که با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است بتوانند داروهای شما را تنظیم کنند یا راه هایی برای مدیریت عوارض جانبی به شما پیشنهاد دهند.
برخی از عوارض جانبی شایع داروهای HIV عبارتند از:
• اسهال
• سردرد
• خستگی
• سرگیجه
• اختلال در خواب
مهم است به خاطر داشته باشید که این لیست جامع نیست و عوارض جانبی دیگری نیز ممکن است رخ دهد.
با پزشک خود در مورد اینکه چه عوارض جانبی را باید انتظار داشته باشید و در صورت بروز هر گونه مشکل چگونه با آنها برخورد کنید، صحبت کنید.
اهمیت مصرف منظم داروهای HIV
درست است که درمان ضد رتروویروسی (ART) می تواند عوارض جانبی داشته باشد، اما مصرف منظم داروها برای کنترل HIV و داشتن یک زندگی سالم ضروری است.
فراموش نکنید که داروهای خود را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. قطع مصرف دارو یا فراموش کردن دوزهای دارو می تواند باعث مقاومت ویروس در بدن شما نسبت به دارو شود. این بدان معناست که دارو دیگر به خوبی عمل نمی کند و ویروس می تواند تکثیر یافته و به سیستم ایمنی بدن شما حمله کند.
مقاومت به دارو خطر ابتلا به ایدز (AIDS) را افزایش می دهد و همچنین به این معنی است که شما همچنان می توانید ویروس را به دیگران منتقل کنید.
نکات مهم در مورد مصرف داروهای HIV:
• هرگز دوز مصرف دارو را کم یا زیاد نکنید.
• داروهای خود را در زمان های مشخص مصرف کنید، حتی زمانی که احساس خوبی دارید.
• اگر مصرف یک نوبت از دارو را فراموش کردید، در اسرع وقت آن را مصرف کنید. اما هرگز برای جبران دوز فراموش شده، دوز دو برابری مصرف نکنید.
• در صورت بروز هر گونه عارضه جانبی با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است بتوانند داروهای شما را تنظیم کنند یا راه هایی برای مدیریت عوارض جانبی به شما پیشنهاد دهند.
مصرف منظم داروهای HIV برای داشتن یک زندگی طولانی و سالم ضروری است. اگر در مورد مصرف داروهای خود سؤالی دارید یا با عوارض جانبی ناخوشایندی روبرو هستید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند به شما در مدیریت درمان و داشتن یک زندگی سالم کمک کنند.
عوارض جانبی داروهای HIV
در حال حاضر، بیشتر داروهای موجود به صورت قرص های روزانه هستند که باید یک یا دو بار در روز به صورت خوراکی مصرف شوند. در حالی که داروهای جدیدتر عوارض جانبی را برای بسیاری از افراد به میزان قابل توجهی کاهش داده اند، همچنین ممکن است عوارض جانبی مانند مشکلات گوارشی، اختلال در خواب، خستگی و موارد دیگر را تجربه کنید.
پزشکان معتقدند در حالی که خود عوارض جانبی می توانند به عنوان یک عامل استرس زا عمل کنند، مصرف روزانه قرص برای برخی از افراد می تواند به یک یادآوری ناخوشایند تبدیل شود و بر زندگی روزمره آنها تأثیر بگذارد.
آن ها می گویند: «بسیاری از افراد مبتلا به HIV با این بیماری زندگی میکنند و همانطور که اشاره شد هنوز هم به شدت دچار تبعیض می شوند. بنابراین، به همان اندازه که آنها می خواهند فقط به زندگی خود ادامه دهند، آن یادآوری روزانه مصرف قرص می تواند یک یادآوری بسیار دشوار باشد که به آنها اجازه نمی دهد بیماری خود را فراموش کنند و به زندگی عادی شان برسند.»
بسیاری از مراجعین ما نیز می گویند که آن ها هم دقیقا همین مشکل را تجربه کرده اند. آن ها می گویند: "برای ما که در مورد مصرف داروهایمان مشکل داریم، این موضوع به طور مداوم به ما یادآوری می کند که در نگاه منفی، ما لایق و ارزشمند نیستیم، ما HIV داریم و این باعث می شود احساس کنیم "کم ارزش" هستیم. اما از طرف دیگر، ما این داروها را مصرف می کنیم چون باید دوباره تأیید و تاکید کنیم که زندگی "من" ارزشمند است."
تزریق ماهیانه داروی HIVجایگزینی برای مصرف روزانه قرص
سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) داروی تزریقی HIV، کابنوا (Cabenuva) را تایید کرده است که تنها یک بار در ماه نیاز به تزریق دارد. این دارو می تواند جایگزین مناسبی برای مصرف روزانه قرص جهت سرکوب ویروس HIV برای افرادی باشد که مصرف روزانه قرص را برای خود یک بار سنگین تلقی می کنند.
می تواند به کاهش استرس ناشی از مصرف روزانه دارو و فراموش کردن دوز مصرف کمک کند. Cabenuva تزریق ماهیانه
این دارو همچنین می تواند برای افرادی که عوارض جانبی ناخوشایندی را هنگام مصرف داروهای HIV تجربه می کنند، مفید باشد.
مهم است که با پزشک خود در مورد اینکه آیا Cabenuva برای شما مناسب است یا خیر صحبت کنید. این دارو برای همه افراد مناسب نیست و ممکن است عوارض جانبی خاص خود را داشته باشد.
مزایای Cabenuva:
• کاهش خطر فراموش کردن دوز مصرف
• عوارض جانبی کمتر نسبت به داروهای خوراکی (برای برخی افراد)
با پزشک خود در مورد موارد زیر صحبت کنید:
• اینکه آیا Cabenuva برای شما مناسب است یا خیر
• عوارض جانبی احتمالی Cabenuva
• اینکه چگونه تزریق Cabenuva را به درستی انجام دهید
مصرف منظم دارو، چه به صورت قرص و چه به صورت تزریق، برای کنترل HIV و داشتن یک زندگی سالم ضروری است. با پزشک خود در مورد بهترین گزینه درمانی برای خود صحبت کنید.
کارشناسان ما آماده پاسخگویی به سوالات شما در این زمینه می باشند.
مشکلات مصرف روزانه داروهای HIV
مصرف منظم دارو برای کنترل HIV و داشتن یک زندگی سالم ضروری است. اما این موضوع را درک می کنیم که مصرف روزانه قرص برای برخی از افراد دشوار باشد.
در صورتیکه مصرف روزانه قرص برای شما مشکل است، نگران نباشید. گزینه های دیگری هم وجود دارد:
• صحبت با پزشک در مورد تغییر دارو: با پزشک خود در مورد سایر گزینه های درمانی صحبت کنید. ممکن است داروهای دیگری وجود داشته باشد که برای شما عوارض جانبی کمتری داشته باشند یا به صورت تزریق ماهانه (Cabenuva) در دسترس باشند.
مهم است که به خاطر داشته باشید:
بهبود کیفیت زندگی و رسیدن به یک زندگی طولانی و سالم با HIV کاملاً ممکن است.
چگونه با HIV به خوبی زندگی کنیم
با وجود اینکه داروها و بدن شما به سختی تلاش می کنند تا بار ویروسی شما را سرکوب کنند، اما اجتناب ناپذیر است که در زندگی روزمره احساس خستگی، استرس یا درد داشته باشید. اما کارهایی وجود دارد که می توانید برای کنترل علائم خود و حفظ بهترین وضعیت سلامتی انجام دهید.
در اینجا به برخی از راهکارهای کلیدی برای داشتن یک زندگی سالم با HIV اشاره می کنیم:
• به رژیم غذایی سالم خود پایبند باشید: یک رژیم غذایی متعادل و سرشار از میوه ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین بدون چربی به بدن شما مواد مغذی مورد نیاز برای مبارزه با عفونت و حفظ سلامتی کلی را می دهد.
• به طور منظم ورزش کنید: ورزش منظم می تواند به بهبود خلق و خو، کاهش استرس، افزایش انرژی و تقویت سیستم ایمنی بدن شما کمک کند.
• به اندازه کافی بخوابید: خواب کافی برای سلامت کلی شما، از جمله مدیریت استرس و تقویت سیستم ایمنی بدن ضروری است.
• با استرس کنار بیایید: استرس زیاد می تواند بر سلامت کلی شما تأثیر منفی بگذارد. تکنیک های آرام سازی مانند یوگا، مدیتیشن و تنفس عمیق می توانند به مدیریت استرس کمک کنند.
• با یک سیستم حمایتی قوی احاطه شوید: داشتن یک سیستم حمایتی قوی از دوستان، خانواده و متخصصان مراقبت های بهداشتی می تواند به شما در مقابله با استرس و حفظ روحیه بالا کمک کند.
• به فکر سلامت روان خود باشید: تشخیص HIV می تواند بر سلامت روان شما تأثیر بگذارد. اگر احساس افسردگی، اضطراب یا سایر مشکلات روحی دارید، با پزشک یا یک متخصص بهداشت روان صحبت کنید.
به خاطر داشته باشید که داشتن HIV به معنای پایان زندگی شاد و سالم نیست. با مراقبت مناسب از خود و مدیریت بیماری، می توانید یک زندگی طولانی و پربار داشته باشید.
شما می توانید:
• به گروه های حمایتی بپیوندید: ارتباط با افراد دیگری که مبتلا به HIV هستند و می توانند تجربیات زندگی خود را با شما به اشتراک بگذارند، بسیار مهم است. این کار می تواند باعث شود احساس کنید بخشی از یک جامعه هستید. نظر بسیاری از مراجعین ما به این صورت است که: «وقتی شروع به به اشتراک گذاشتن داستان خودم کردم، در واقع خودم را هم آموزش می دادم. آگاهی بخشی کردم و بیشتر درگیر کمپین ها شدم. شروع کردم به پرسیدن سوالات زیاد و در بسیاری از فعالیت های اجتماعی مشارکت کردم.»
• حمایت سلامت روان دریافت کنید: اگر احساس افسردگی، استرس یا فشار روحی دارید، با پزشک خود مشورت کنید و از یک روانپزشک کمک بگیرید. برخی از مراجعین ما می گویند: «برای من، رفتن به جلسات روان درمانی قطعا مهمترین کار است.» شما همچنین می توانید با یک دوست یا یکی از اعضای خانواده در مورد احساسات خود صحبت کنید.
• سیگار کشیدن و سوء مصرف مواد را ترک کنید: اگر سیگار می کشید یا از مواد مخدر استفاده می کنید، این کار می تواند بر روند درمان شما تأثیر منفی بگذارد و باعث شود داروها به درستی عمل نکنند. در مورد مصرف الکل، اگر زیاد مشروب الکلی می نوشید یا به دلایل سلامتی (مانند بیماری کبد) نیاز به ترک آن دارید، پزشک می تواند به شما در پیدا کردن منابعی برای کاهش مصرف یا ترک کامل الکل کمک کند.
• ورزش کنید: تا حد امکان از نظر جسمی فعال باشید. فعالیت هایی مانند پیاده روی، یوگا یا باغبانی می تواند به شما در کاهش استرس و تنش کمک کند.
• از خودتان مراقبت کنید: زمان کافی برای مراقبت از خودتان اختصاص دهید. خوب غذا خوردن و استراحت کافی می تواند به عنوان نوعی درمان عمل کند. منظور از مراقبت از خود می تواند به سادگی مرتب به آرایشگاه رفتن برای رسیدگی به ناخن ها یا اختصاص دادن زمان برای گوش دادن به موسیقی مورد علاقه تان باشد.
برای اینکه بتوانید با HIV به خوبی زندگی کنید، داشتن یک ارتباط قوی با پزشک معالج بسیار مهم است.
شما باید با پزشک متخصصی که انتخاب می کنید احساس راحتی داشته باشید. اگر احساس می کنید که او فرد مناسبی نیست، به او بگویید تا فرد دیگری را به شما معرفی کند، زیرا اگر رابطه کاری منسجم و خوبی با پزشکان معالج خود نداشته باشید، روند درمان برای شما موفقیت آمیز نخواهد بود.
جامعه پزشکی نیز بر این عقیده است که افراد باید بتوانند بدون نگرانی، دغدغه ها و نگرانی های خود را با پزشکانشان در میان بگذارند. چرا که پزشکان، ممکن است به مرور زمان، به راحتی HIV را به عنوان یک بیماری قابل درمان و بلندمدت مانند دیابت یا فشار خون بالا ببینند که به سادگی با دارو قابل کنترل است.
همچنین جامعه پزشکی در ادامه می گوید: «برای من که پزشک هستم و روند پیشرفت درمان را دیده ام و اینکه می دانم در حال حاضر از لحاظ درمان در چه وضعیتی هستیم، در مقایسه با دو دهه قبل، گفتن این حرف ها بسیار آسان است. اما این حرف ها برای کسی که در حال حاضر با این بیماری زندگی می کند و درگیر است، فقط شعار است. بنابراین، من فکر می کنم مهم است که این گفتگو را با پزشک خود داشته باشید و بگویید، "من در حال مبارزه هستم و به کمک نیاز دارم."»
کارشناسان ما آماده پاسخگویی به سوالات شما در این زمینه می باشند.