چگونه برخی از ویروس ها باعث سرطان می شوند؟

همه ویروس ها از مواد ژنتیکی (که ممکن است DNA یا RNA باشد) که در یک پوشش پروتئینی محصور شده اند، تشکیل شده اند. ویروس ها این توانایی را دارند که به یک "میزبان" مانند انسان یا حیوان حمله کنند. گاهی اوقات این تهاجم از طریق انکوژنز باعث سرطان می شود (فرآیندی چند مرحله ای که در آن سلول های سالم دچار جهش های ژنتیکی خاصی (خطاهای در ماده ژنتیکی) می شوند که منجر به سرطان می شود).
چندین راه وجود دارد که یک ویروس می تواند باعث سرطان شود:

هر زمان که سلول ها تقسیم می شوند، خطر جهش ژنتیکی وجود دارد. برخی از ویروس‌ها منجر به التهاب یا آسیب بافتی می‌شوند که باعث افزایش تقسیم سلولی می‌شود و در نهایت منجر به احتمال بیشتری برای وقوع جهش و در نهایت سرطان می‌شود.

ویروس هایی که باعث سرطان می شوند

تعدادی از ویروس های مختلف با سرطان مرتبط هستند. هر دو ویروس DNA یا RNA می توانند باعث سرطان شوند. به طور معمول، یک ویروس به دلیل نحوه تعامل با بدن باعث ایجاد یک نوع خاص یا چند نوع سرطان می شود. HTLV-1 یک رتروویروس مشابه HIV باعث لوسمی/لنفوم می شود. HHV-8 که همچنین به عنوان ویروس هرپس سارکوم کاپوزی، شناخته می شود، می تواند باعث ایجاد سارکوم کاپوزی شود. پلیوماویروس سلول مرکل (McPyV) می تواند باعث کارسینوم سلول مرکل، نوعی سرطان پوست شود.
اگر یک ویروس مرتبط با سرطان در شما تشخیص داده شده باشد، ممکن است در خطر ابتلا به نوع مرتبط با سرطان باشید. اگر خطر شناخته شده ای دارید، مهم است که با غربالگری های توصیه شده و استراتژی های پیشگیرانه همراه باشید تا از عواقب بالقوه سرطان جلوگیری کنید.

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و سرطان

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یک ویروس مقاربتی است که تقریباً ۸۰ میلیون آمریکایی را تحت تأثیر قرار داده و شایع ترین نوع عفونت مقاربتی است. در حال حاضر بیش از صد گونه شناخته شده از HPV وجود دارد، اما تصور می شود که تنها بخش کوچکی از آن ها باعث سرطان می شوند. سویه های HPV که بیشتر با سرطان مرتبط هستند عبارتند از HPV 16 و HPV 18 .
تشخیص DNA ویروس HPV در سرطان های زیر مشاهده شده است:

در برخی سرطان های دیگر، داده ها قطعی نیستند. برای مثال،HPV  با سرطان ریه مرتبط است، اما مشخص نیست که آیا HPV در ایجاد سرطان ریه نقش دارد یا خیر.

هپاتیت B و سرطان

عفونت های ویروسی هپاتیت B بسیار مسری هستند که از طریق انتقال خون، مایع منی و سایر مایعات بدن از فردی به فرد دیگر منتقل می شوند. روش های متداول قرار گرفتن در معرض ویروس عبارتند از رابطه جنسی محافظت نشده، انتقال از مادر به نوزاد در حین زایمان، و استفاده مشترک از سوزن های داخل وریدی (اغلب با مصرف مواد مخدر، و همچنین می تواند در حین خالکوبی رخ دهد). اکثر افراد از عفونت حاد هپاتیت B بهبود می یابند، اما برخی افراد به عفونت مزمن هپاتیت B مبتلا می شوند. عفونت های مزمن در میان افرادی که در اوایل دوران کودکی به این بیماری مبتلا می شوند و کسانی که هیچ علامتی ندارند شایع تر است. عفونت با ویروس هپاتیت B (HBV) خطر ابتلا به سرطان کبد را افزایش می دهد. سرطان کبد بیشتر در بین مبتلایان به هپاتیت B مزمن رخ می دهد.

هپاتیت C و سرطان

عفونت هپاتیت C نیز خطر ابتلا به سرطان کبد را افزایش می دهد. ویروس از طریق خون آلوده، مانند تزریق خون و سوء مصرف مواد، منتشر می شود، اما بسیاری از افراد عوامل خطر آشکاری برای عفونت ندارند. عفونت اولیه ممکن است علائمی ایجاد کند، اما شما می توانید یک عفونت خاموش بدون هیچ گونه عوارض قابل توجهی داشته باشید. همانطور که سیستم ایمنی بدن به مرور زمان به ویروس حمله می کند، فیبروز کبدی (اسکار) ایجاد می شود که در نهایت منجر به سیروز (مرگ سلولی) می شود. این التهاب مزمن می تواند منجر به سرطان کبد شود. 

ویروس ابشتین بار (EBV) و سرطان

ویروس ابشتین بار معمولاً باعث مونونوکلئوز می شود، اما به عنوان عامل کارسینوم نازوفارنکس و کارسینوم معده نیز شناخته شده است. علاوه بر این، این ویروس با ایجاد چندین نوع مختلف لنفوم مرتبط است، از جمله:

ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) و سرطان

اچ آی وی و سرطان از راه های مختلفی با هم مرتبط هستند. لنفوم غیر هوچکین، لنفوم هوچکین، لنفوم اولیه CNS، لوسمی و میلوما همگی با عفونت HIV مرتبط هستند. علاوه بر لنفوم،HIV  خطر سارکوم کاپوزی، سرطان دهانه رحم، سرطان ریه، سرطان مقعد و سرطان کبد را افزایش می دهد. سرکوب سیستم ایمنی ناشی از ویروس اچ‌آی‌وی می‌تواند افراد مبتلا به این بیماری را مستعد ابتلا به سرطان کند، زیرا سلول‌های ایمنی به طور موثر با سلول‌های سرطانی مبارزه نمی‌کنند. از آنجایی که HIV سیستم ایمنی را تضعیف می‌کند، سلول‌های سرطانی ناشی از ویروس اپشتین بار یا هر جهش دیگری می‌توانند تکثیر شوند و زنده بمانند که باعث می‌شود فرد به بیماری شدید سرطان مبتلا شود.

پیشگیری

بسیاری از ویروس هایی که می توانند منجر به سرطان شوند از فردی به فرد دیگر منتقل می شوند. برخی از باکتری‌ها و انگل‌ها نیز با توسعه سرطان مرتبط هستند. پیشگیری یکی از اجزای کلیدی اجتناب از سرطان به عنوان عارضه هر عفونت است. انجام رابطه جنسی ایمن و استفاده نکردن از سوزن مشترک دو راه برای کاهش خطر است. پیشگیری از سرطان ناشی از ویروس ها یک حوزه تحقیقاتی در حال توسعه است، به ویژه ظهور پیشگیری از طریق واکسن. علاوه بر این، محققان در حال کار بر روی استراتژی هایی هستند که از ویروس ها برای مبارزه با سرطان استفاده کنند.

توجه به این نکته مهم است که بیشتر ویروس ها باعث سرطان نمی شوند. حتی زمانی که ویروس‌ها جهش‌های ژنتیکی مرتبط با سرطان را تولید می‌کنند، اکثر سلول‌های آسیب‌دیده توسط یک سیستم ایمنی سالم حذف می‌شوند. هنگامی که یک عفونت ویروسی یا هر نوع عفونت دیگری منجر به تولید سلول های سرطانی می شود که قادر به فرار از سیستم ایمنی هستند، اغلب عوامل دیگری مانند سیستم ایمنی ضعیف در کار هستند. با درک مفاهیم کلی زیستی، بهتر می توانید کاربردهای آن ها در پزشکی و پیامدهای آن ها بر سلامتی خود را درک کنید. هدف مجموعه گرین پاس افزایش سطح آگاهی شما در همه حوزه های سلامت می باشد. با پزشکان و مشاوران این مجموعه از طریق لینک های زیر در ارتباط باشید.

برای مشاوره آنلاین کلیک کنید