آیا دیابت می تواند دنگی را کشنده تر کند؟

همه ی ما با بیماری دیابت آشنا هستیم و حداقل اطلاعات کمی راجع به این بیماری داریم. در جامعه امروزی به دلیل سبک زندگی آمار دیابت هر روز، رو به افزایش است. تحقیقات نشان داده است که افراد دیابتی در برابر بعضی بیماری ها آسیب پذیرتر هستند. با توجه به اینکه این روزها بیماری تب دنگی بسیار شایع شده است ما در این مقاله سعی داریم به موضوع تب دنگی در افراد دیابتی بپردازیم.
تحقیقات نشان داده است که دیابت می تواند عوارض ناشی از تب دنگی را تشدید کند. اگر دیابت دارید باید نسبت به پشه ها بیشتر مراقب باشید، زیرا تب دنگی برای شما خطرناک تر از افراد غیر دیابتی می باشد.

دیابت و تب دنگی

یک گروه از پزشکان به یک کشف شگفت‌انگیز دست یافته‌اند. آنها ۴۰۰۰ نفر را که در سال ۲۰۱۹ به علت دنگی بستری شده بودند، مورد مطالعه قرار دادند. شدت علائم در بین بیماران متفاوت بود؛ برخی از بیماران در عرض چند روز مرخص شدند در حالی که برخی دیگر نیاز به ماندن و دریافت پیوند پلاسما داشتند.
با بررسی تاریخچه پزشکی بیماران، پزشکان متوجه شدند که ۲۰ درصد از بیماران یک وجه مشترک داشتند: دیابت. آن دسته از بیماران دنگی که قند خون بالایی داشتند، دچار عوارض جدی‌تری شدند که توسط دنگی تشدید شده بود. آنها از درد شدید شکم، تب بسیار بالا و سردردهای شدید رنج می‌بردند. آزمایش‌های بیشتر در بیمارستان نشان داد که بیماران دیابتی با ریسک بالا، دچار خونریزی داخلی و فروپاشی سیستم گردش خون (که پزشکان به آن شوک هموراژیک می‌گویند) نیز شده‌اند.
در برخی از بیماران دیابتی، دنگی باعث عوارض بسیار شدیدی شد. آنها از مشکلات تنفسی، استفراغ مداوم، گلودردی که بلعیدن را مشکل می‌کرد، سرفه مداوم و غیره رنج می‌بردند و تا زمانی که به بیمارستان آورده شدند، چهره‌شان کبود شده بود و ضربان قلبشان به طرز نگران‌کننده‌ای پایین بود.
این موضوع باعث شد که پزشکان دیابت را به عنوان یکی از بیماری‌هایی که مرگ و میر دنگی را افزایش می‌دهد، اعلام کنند.

سندرم شوک دنگی

در موارد دنگی معمولی، بیماران ممکن است هیچ علائمی نداشته باشند. علائم معمولی دنگی می‌تواند شامل سردرد، بثورات پوستی، کاهش سطح گلبول‌های سفید خون، تهوع، ضعف و البته تب باشد. همان‌طور که در بالا ذکر شد، گاهی اوقات دنگی می‌تواند به چیزی به نام تب هموراژیک دنگی (DHF) پیشرفت کند که ممکن است افراد خاصی را بیشتر تحت تاثیر قرار دهد، به عنوان مثال، دیابتی‌ها. سایر افراد ممکن است دچار چیزی به نام سندروم شوک دنگی شوند. این سندروم با همان علائم خونریزی داخلی، نبض ضعیف، تغییر در وضعیت ذهنی و تغییر در فشار خون که در DHF مشاهده می‌شود، مشخص می‌شود. علاوه بر این، سندروم شوک دنگی منجر به نارسایی چندین عضو بدن، نارسایی در سیستم گردش خون و خطر بالای مرگ (حدود ۱۰ درصد نرخ مرگ و میر) می‌شود.

چرا دیابت عوارض دنگی را تشدید می‌کند؟

شواهد کافی وجود ندارد که به طور دقیق توضیح دهد چرا دیابت دنگی را خطرناک‌تر می‌کند. اما پزشکان بر این باورند که از آنجا که فرد مبتلا به دیابت دارای سیستم ایمنی ضعیف، عروق خونی شکننده و خطر بالای خونریزی است، علائم دنگی در دیابتی‌ها تمایل به تشدید پیدا می‌کنند. دنگی پلاکت‌های خون فرد را که منجر به لخته شدن خون می‌شود، تخریب می‌کند. در نتیجه، دیابت و دنگی به طور مشترک آسیب‌های زیادی به داخل بدن وارد می‌کنند و باعث می‌شوند که بهبود بیمار دنگی دشوارتر شود.

چه کاری می‌توانید انجام دهید؟

برای دانستن راه‌های جلوگیری از دنگی، مهم است که بدانید این پشه‌ها در طول روز بسیار بیشتر از شب فعال هستند. بنابراین، احتمال گزیده شدن توسط این پشه در طول روز بالاست. دنگی زمانی گسترش می‌یابد که یک فرد مبتلا به دنگی توسط پشه گزیده شود و سپس آن پشه فرد دیگری را بگزد.
اگر به دیابت مبتلا هستید در زمان شیوع بیماری تب دنگی بهتر است موارد زیر را رعایت کنید:

دنگی می‌تواند به علائمی مانند دمای بالای بدن، درد شدید مفاصل و عضلات، درد پشت چشم‌ها، تهوع و یا استفراغ، سردردهای شدید و غیره منجر شود. هیچ واکسن موثری برای دنگی وجود ندارد و تمام واکسن‌ها در مرحله توسعه هستند. این موضوع تهدید بزرگی برای افراد است و درمان فرد مبتلا به دنگی را دشوار می‌کند. درمان دنگی بیشتر بر ارائه تسکین علائم متمرکز است تا درمان با داروهای سنگین.

6 راه برای جلوگیری از تب دنگی:

1.    کاهش محل‌های تولید مثل پشه‌ها: پشه‌های ناقل دنگی در آب‌های راکد حاوی اشیایی مانند تایرها، پوشش‌های پلاستیکی، گلدان‌ها، کاسه‌های آب حیوانات خانگی و غیره رشد می‌کنند. کاهش محل‌های موجود برای این پشه‌ها (با از بین بردن آب راکد) می‌تواند به جلوگیری از دنگی کمک کند.
2.    در خانه‌های خوب تهویه شده بمانید: اطمینان حاصل کنید که پنجره‌ها به درستی بسته شده‌اند یا توری‌های درها سوراخی ندارند. این کار احتمال ورود پشه‌ها به خانه را از بین می‌برد. پشه‌های مسئول انتشار بیماری‌های ناقل بین طلوع و غروب فعال‌ترین هستند. در این زمان، تمام پنجره‌ها و کرکره‌ها را بسته نگه دارید.
3.    از دافع‌های پشه استفاده کنید: استفاده از دافع‌های پشه، به ویژه در مناطق گرمسیری با جمعیت بالا و شلوغ، می‌تواند به جلوگیری از نیش پشه‌ها کمک کند. هنگام سفر به مقاصد گرمسیری و حتی زمانی که در داخل خانه هستید، کرم‌های دافع پشه را به بدن خود بمالید.
4.    لباس‌های محافظ بپوشید: برای جلوگیری از گزیده شدن توسط پشه‌ها، می‌توان لباس‌های آستین بلند و شلوار کامل با جوراب و کفش‌های پوشیده پوشید. توصیه می‌شود این نوع لباس‌های محافظ را به ویژه در مناطق آلوده به دنگی بپوشید.
5.    زیر پشه‌بند بخوابید: خوابیدن زیر پشه‌بند می‌تواند شما و فرزندانتان را از گزیده شدن توسط پشه‌ها دو برابر محافظت کند.
6.    زمان‌بندی خروج‌های خود را مدیریت کنید: لازم نیست که تب دنگی را فقط در خانه بگیرید. این می‌تواند در سفر کمپینگ شما در یک روز مرطوب یا زمانی که در یک روز بارانی در جنگل قدم می‌زنید، رخ دهد. سفرهای خود را با توجه به وضعیت آب و هوا زمان‌بندی کنید و تمام وسایل دافع پشه، از جمله کرم‌ها تا کیسه‌های خواب توری‌دار و غیره را با خود ببرید.
همیشه مشاوره با پزشک یا متخصص بهداشت یکی از مهم‌ترین راه‌ها برای جلوگیری از تب دنگی است، به خصوص زمانی که احساس می‌کنید علائم دنگی را دارید. پزشک با استفاده از آزمایش‌های خون می‌تواند تشخیص دهد که آیا شما به تب دنگی مبتلا هستید یا مشکل دیگری دارید. داشتن یک عضو مبتلا به دنگی در خانه می‌تواند احتمال ابتلای سایر اعضا به تب دنگی را افزایش دهد.
در چنین مواردی، اعضای خانواده باید بسیار مراقب باشند و از گزیده شدن توسط پشه‌ها جلوگیری کنند. درمان خاصی برای دنگی وجود ندارد و موارد شدید آن حتی می‌تواند منجر به مرگ شود. پیروی از مراحل ساده برای جلوگیری از نیش پشه‌ها می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به تب دنگی کمک کند.