ناباروری به وضعیتی گفته می‌شود که زوجین پس از یک سال تلاش مداوم و داشتن رابطه جنسی محافظت نشده موفق به بارداری نشوند. حدود یک‌سوم از موارد ناباروری به عوامل زنانه مرتبط است و در یک‌سوم دیگر ترکیبی از عوامل زنانه و مردانه دخیل هستند. در باقی موارد، علت یا ناشناخته است یا ترکیبی از عوامل مردانه و زنانه است.
تشخیص علل ناباروری و نازایی در زنان می‌تواند دشوار باشد. درمان‌های مختلفی بسته به علت نازایی وجود دارد. بسیاری از زوج‌های نابارور بدون نیاز به درمان موفق به بارداری می‌شوند.
برای اطلاعات بیشتر به شما پیشنهاد می کنیم مقاله مربوط به ناباروری و عقیمی در مردان و درمان آن را مطالعه بفرمایید.
کارشناسان ما آماده پاسخگویی به سوالات شما در این زمینه می باشند.
علائم نازایی و ناباروری در زنان چیست؟
اصلی‌ترین و مهم ترین علائم ناباروری در زنان، ناتوانی در باردار شدن است. چرخه قاعدگی که بیش از حد طولانی (۳۵ روز یا بیشتر)، بیش از حد کوتاه (کمتر از ۲۱ روز)، نامنظم یا غایب باشد، می‌تواند به این معنی باشد که تخمک‌گذاری انجام نمی‌شود. ممکن است هیچ علامت یا نشانه دیگری نیز وجود نداشته باشد.
چه زمانی برای درمان نازایی و ناباروری در زنان باید به پزشک مراجعه کرد؟
زمان درخواست کمک می‌تواند به سن شما بستگی داشته باشد:
• اگر بین ۳۵ تا ۴۰ سال دارید، پس از شش ماه تلاش، نگرانی‌های خود را با پزشک در میان بگذارید.
• اگر بالای ۴۰ سال هستید، پزشک ممکن است بلافاصله آزمایش یا درمان را پیشنهاد کند.
پزشک شما ممکن است در صورتی که شما یا همسرتان مشکلات باروری شناخته‌شده‌ای داشته باشید، یا سابقه قاعدگی‌های نامنظم یا دردناک، بیماری التهابی لگن، سقط‌های مکرر، درمان سرطان یا اندومتریوز داشته باشید، بلافاصله آزمایش یا درمان را شروع کند.
بارداری در زنان چگونه است؟
برای اینکه بارداری رخ دهد، هر مرحله از فرآیند تولیدمثل انسانی باید به‌درستی انجام شود. مراحل این فرآیند عبارت‌اند از:
2. تخمک توسط لوله فالوپ (لوله‌های رحمی) گرفته می‌شود.
3. اسپرم‌ها از طریق دهانه رحم به سمت بالا حرکت کرده و از رحم عبور می‌کنند تا به لوله فالوپ برسند و تخمک را بارور کنند.
4. تخمک بارور شده از لوله فالوپ به سمت رحم حرکت می‌کند.
5. تخمک بارور شده به دیواره داخلی رحم می‌چسبد (لانه‌گزینی) و شروع به رشد می‌کند.
سیستم تولیدمثل زنانه چیست؟
تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ، رحم، دهانه رحم و واژن که به آن کانال واژینال نیز گفته می‌شود، اجزای سیستم تولیدمثل زنانه را تشکیل می‌دهند.
کارشناسان ما آماده پاسخگویی به سوالات شما در این زمینه می باشند.
لقاح و لانه‌گزینی چگونه انجام می شود؟
در طول لقاح، اسپرم و تخمک در یکی از لوله‌های فالوپ به هم می‌پیوندند و زیگوت را تشکیل می‌دهند. سپس زیگوت از طریق لوله فالوپ حرکت کرده و به یک مورولا تبدیل می‌شود. هنگامی که به رحم می‌رسد، مورولا به یک بلاستوسیست تبدیل می‌شود. سپس بلاستوسیست وارد دیواره رحم شده و فرآیند لانه‌گزینی را آغاز می‌کند.
در زنان، عوامل متعددی می‌توانند این فرآیند را در هر مرحله مختل کنند. ناباروری و نازایی در زنان معمولاً به یک یا چند مورد از عوامل زیر مربوط می‌شود.
مهم ترین دلایل نازایی و ناباروری در زنان چیست؟
اختلالات تخمک‌گذاری
تخمک‌گذاری نادر یا عدم تخمک‌گذاری عامل بیشتر موارد ناباروری در زنان است. مشکلاتی در تنظیم هورمون‌های تولیدمثلی توسط هیپوتالاموس یا غده هیپوفیز یا مشکلاتی در تخمدان می‌توانند باعث اختلالات تخمک‌گذاری شوند.
• سندرم تخمدان پلی‌کیستیک(PCOS): این سندرم باعث عدم تعادل هورمونی می‌شود که تخمک‌گذاری را تحت تأثیر قرار می‌دهد. PCOS با مقاومت به انسولین و چاقی، رشد غیرطبیعی مو در صورت یا بدن، و آکنه مرتبط است. این شایع‌ترین علت ناباروری در زنان است.
• اختلال عملکرد هیپوتالاموس: دو هورمون تولید شده توسط غده هیپوفیز، یعنی هورمون تحریک‌کننده فولیکول (FSH) و هورمون لوتئینه‌کننده (LH)، مسئول تحریک تخمک‌گذاری هر ماه هستند. استرس بیش از حد جسمی یا احساسی، وزن بدن بسیار بالا یا بسیار پایین، یا افزایش یا کاهش وزن قابل توجه اخیر می‌تواند تولید این هورمون‌ها را مختل کرده و بر تخمک‌گذاری تأثیر بگذارد. پریودهای نامنظم یا غایب از شایع‌ترین علائم هستند.
• نارسایی اولیه تخمدان: این وضعیت که نارسایی زودرس تخمدان نیز نامیده می‌شود، معمولاً به دلیل واکنش خودایمنی یا از دست دادن زودهنگام تخمک‌ها در تخمدان، احتمالاً به‌دلیل ژنتیک یا شیمی‌درمانی، رخ می‌دهد. تخمدان دیگر تخمک تولید نمی‌کند و تولید استروژن را در زنان زیر ۴۰ سال کاهش می‌دهد.
• پرولاکتین بالا: غده هیپوفیز می‌تواند باعث تولید بیش از حد پرولاکتین (هیپرپرولاکتینمی) شود که تولید استروژن را کاهش داده و می‌تواند منجر به ناباروری شود. این حالت ممکن است به دلیل داروهایی که برای درمان یک بیماری دیگر مصرف می‌کنید نیز رخ دهد.
آسیب به لوله‌های فالوپ (ناباروری لوله‌ای)
آسیب یا انسداد لوله‌های فالوپ مانع رسیدن اسپرم به تخمک یا مانع عبور تخمک بارور شده به داخل رحم می‌شود. علل آسیب یا انسداد لوله‌های فالوپ می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
• بیماری التهابی لگن: عفونتی در رحم و لوله‌های فالوپ که به‌دلیل عفونت‌های منتقله از راه جنسی مانند کلامیدیا، سوزاک یا سایر عفونت‌ها ایجاد می‌شود.
• عمل جراحی قبلی در ناحیه شکم یا لگن: از جمله جراحی برای بارداری خارج از رحم، که در آن تخمک بارور شده در جایی غیر از رحم، معمولاً در لوله فالوپ، لانه‌گزینی و رشد می‌کند.
اندومتریوز
اندومتریوز زمانی رخ می‌دهد که بافتی که معمولاً در رحم رشد می‌کند، در مکان‌های دیگری نیز لانه‌گزینی و رشد می‌کند. این رشد بافت اضافی و همچنین جراحی برای برداشتن آن، می‌تواند منجر به زخم‌سازی شود که می‌تواند لوله‌های فالوپ را مسدود کرده و مانع از پیوستن تخمک و اسپرم شود.
اندومتریوز همچنین می‌تواند لانه‌گزینی تخمک بارور شده را مختل کند. به‌علاوه، این وضعیت به نظر می‌رسد که به طور غیرمستقیم بر باروری تأثیر می‌گذارد، مانند آسیب به اسپرم یا تخمک.
مشکلات رحمی یا دهانه رحم
چندین عامل رحمی یا دهانه رحم می‌توانند مانع از لانه‌گزینی تخمک یا افزایش ریسک سقط جنین شوند:
• پولیپ‌ها یا تومورهای خوش‌خیم (فیبروم‌ها یا میوم‌ها): این تومورها در رحم شایع هستند. برخی می‌توانند لوله‌های فالوپ را مسدود کرده یا با لانه‌گزینی تخمک تداخل داشته باشند و بر باروری تأثیر بگذارند. با این حال، بسیاری از زنانی که فیبروم یا پولیپ دارند، موفق به بارداری می‌شوند.
• مشکلات رحمی از بدو تولد: مشکلاتی مانند رحم غیرعادی شکل می‌توانند موجب بروز مشکل در باردار شدن یا حفظ بارداری شوند.
• تنگی دهانه رحم: تنگی دهانه رحم می‌تواند ناشی از ناهنجاری‌های ارثی یا آسیب به دهانه رحم باشد.
• تولید ناکافی مخاط مناسب: گاهی اوقات دهانه رحم نمی‌تواند بهترین نوع مخاط را تولید کند که به اسپرم اجازه دهد از طریق دهانه رحم به رحم سفر کند.
کارشناسان ما آماده پاسخگویی به سوالات شما در این زمینه می باشند.
ناباروری و نازایی ناشناخته در زنان چیست؟
در برخی موارد، علت نازایی در زنان هرگز مشخص نمی‌شود. ترکیبی از چندین عامل جزئی در هر دو شریک می‌تواند باعث بروز مشکلات ناباروری ناشناخته شود. اگرچه این موضوع می‌تواند ناامیدکننده باشد که پاسخ مشخصی دریافت نکنید، اما این مشکل ممکن است با گذشت زمان به‌خودی‌خود حل شود. با این حال، نباید در درمان ناباروری تأخیر کرد.
چه عواملی خطر نازایی را در زنان بالا می برند؟
برخی از عوامل ممکن است شما را در معرض خطر بالاتری برای ناباروری قرار دهند، از جمله:
• سیگار کشیدن: علاوه بر آسیب به دهانه رحم و لوله‌های فالوپ، سیگار کشیدن خطر سقط جنین و بارداری خارج از رحم را افزایش می‌دهد. همچنین بر این باورند که سیگار کشیدن می‌تواند باعث پیر شدن تخمدان‌ها و کاهش زودهنگام تخمک‌ها شود. قبل از شروع درمان ناباروری، از سیگار کشیدن خودداری کنید.
• وزن: اضافه‌وزن یا وزن بسیار پایین ممکن است بر تخمک‌گذاری تأثیر بگذارد. رسیدن به یک شاخص توده بدنی (BMI) سالم می‌تواند فراوانی تخمک‌گذاری و احتمال بارداری را افزایش دهد.
• تاریخچه جنسی: عفونت‌های منتقله از راه جنسی مانند کلامیدیا و سوزاک می‌توانند به لوله‌های فالوپ آسیب برسانند. داشتن رابطه جنسی بدون محافظت با چندین شریک خطر ابتلا به عفونت‌های منتقله از راه جنسی را که ممکن است باعث مشکلات باروری شود، افزایش می‌دهد.
• الکل: مصرف بیش از حد الکل می‌تواند باروری را کاهش دهد.
راه های پیشگیری از نازایی و ناباروری در زنان چیست؟
برای زنانی که به فکر باردار شدن در آینده نزدیک هستند، این نکات می‌تواند مفید باشد:
• ترک سیگار: تنباکو تأثیرات منفی متعددی بر باروری، سلامت عمومی و سلامت جنین دارد. اگر سیگار می‌کشید و به فکر بارداری هستید، همین حالا ترک کنید.
• اجتناب از الکل: مصرف زیاد الکل می‌تواند منجر به کاهش باروری شود. همچنین هر نوع مصرف الکل می‌تواند بر سلامت جنین در حال رشد تأثیر بگذارد. اگر قصد بارداری دارید، از الکل پرهیز کنید و در حین بارداری الکل ننوشید.
• کاهش استرس: برخی از مطالعات نشان داده‌اند که استرس می‌تواند باعث نتایج نامطلوب‌تری در درمان ناباروری برای زوجین شود. سعی کنید قبل از تلاش برای بارداری، استرس را در زندگی خود کاهش دهید.
آزمایشات تشخیص نازایی و ناباروری در زنان
اگر نتوانسته‌اید در مدت زمان معقولی باردار شوید، برای ارزیابی و درمان ناباروری از پزشک خود کمک بگیرید. شما و همسرتان باید تحت بررسی قرار بگیرید. پزشک تاریخچه پزشکی دقیقی را ثبت کرده و یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد.
آزمایش‌های تشخیص نازایی در زنان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• آزمایش تخمک‌گذاری: یک کیت پیش‌بینی تخمک‌گذاری که به‌صورت خانگی و بدون نسخه قابل خریداری است، افزایش هورمون لوتئینه‌کننده (LH) را که قبل از تخمک‌گذاری رخ می‌دهد، شناسایی می‌کند. همچنین آزمایش خون برای پروژسترون (هورمونی که پس از تخمک‌گذاری تولید می‌شود) می‌تواند نشان دهد که آیا شما تخمک‌گذاری می‌کنید یا خیر. ممکن است سطوح هورمون‌های دیگر مانند پرولاکتین نیز بررسی شود.
• هیستروسالپنگوگرافی: در طول هیستروسالپنگوگرافی، یک ماده کنتراست اشعه ایکس به رحم شما تزریق می‌شود و یک تصویر اشعه ایکس گرفته می‌شود تا مشکلات داخل رحم بررسی شود. این آزمایش همچنین نشان می‌دهد که آیا مایع از رحم عبور کرده و از لوله‌های فالوپ خارج می‌شود یا خیر. اگر مشکلی پیدا شود، احتمالاً نیاز به ارزیابی‌های بیشتری خواهید داشت.
• آزمایش ذخیره تخمدانی: این آزمایش به تعیین کیفیت و کمیت تخمک‌های موجود برای تخمک‌گذاری کمک می‌کند. زنانی که در خطر کاهش ذخیره تخمک هستند (از جمله زنانی که بالای ۳۵ سال دارند) ممکن است این سری از آزمایش‌های خون و تصویربرداری را انجام دهند.
• آزمایش‌های هورمونی دیگر: آزمایش‌های هورمونی دیگر سطوح هورمون‌های تخمک‌گذاری و همچنین هورمون‌های تیروئید و هیپوفیز که فرآیندهای تولیدمثل را کنترل می‌کنند، بررسی می‌کنند.
• آزمایش‌های تصویربرداری: سونوگرافی لگن به دنبال بیماری‌های رحمی یا لوله‌های فالوپ انجام می‌گردد. گاهی اوقات از سونوهیستروگرافی که به آن سونوگرافی تزریق نمکی نیز گفته می‌شود، یا هیستروسکوپی برای دیدن جزئیات داخل رحم که در سونوگرافی عادی قابل مشاهده نیست، استفاده می‌شود.
بسته به وضعیت شما، در موارد نادر، آزمایش‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• لاپاروسکوپی: این عمل جراحی کم‌تهاجمی شامل ایجاد یک برش کوچک زیر ناف شما و وارد کردن یک دستگاه نازک دیدبانی برای بررسی لوله‌های فالوپ، تخمدان‌ها و رحم است. لاپاروسکوپی می‌تواند اندومتریوز، زخم‌ها، انسدادها یا ناهنجاری‌های لوله‌های فالوپ و مشکلات مربوط به تخمدان‌ها و رحم را شناسایی کند.
• آزمایش ژنتیکی: آزمایش ژنتیکی به تعیین اینکه آیا تغییراتی در ژن‌های شما وجود دارد که ممکن است باعث ناباروری شود، کمک می‌کند.
کارشناسان ما آماده پاسخگویی به سوالات شما در این زمینه می باشند.
هیستروسالپنگوگرافی چیست و چگونه انجام می شود؟
یک پزشک یا تکنسین یک کاتتر باریک را داخل دهانه رحم شما قرار می‌دهد. این کاتتر مایع کنتراست را آزاد می‌کند که به داخل رحم شما جریان می‌یابد. رنگ این مایع شکل حفره رحمی و لوله‌های فالوپ را ردیابی کرده و آنها را در تصاویر اشعه ایکس قابل مشاهده می‌سازد.
درمان قطعی نازایی و ناباروری در زنان چیست؟
درمان ناباروری در زنان با توجه به، سن شما، مدت زمان ناباروری و معاینات شخصی شما توسط پزشک بستگی دارد. از آنجا که ناباروری یک اختلال پیچیده است، درمان شامل تعهدات مالی، جسمی، روانی و زمانی قابل توجهی است. درمان‌ها می‌توانند یا به‌دنبال بازگرداندن باروری از طریق دارو یا جراحی باشند، یا با استفاده از تکنیک‌های پیشرفته به شما در باردار شدن کمک کنند.
داروهای درمان نازایی و ناباروری در زنان چیست؟
داروهایی که تخمک‌گذاری را تنظیم یا تحریک می‌کنند به‌عنوان داروهای باروری شناخته می‌شوند. داروهای باروری درمان اصلی برای زنانی هستند که به دلیل اختلالات تخمک‌گذاری نابارور هستند.
داروهای باروری به‌طور کلی مانند هورمون‌های طبیعی از جمله هورمون تحریک‌کننده فولیکول (FSH) و هورمون لوتئینه‌کننده (LH) ، عمل می‌کنند تا تخمک‌گذاری را تحریک کنند. همچنین در زنانی که تخمک‌گذاری می‌کنند، برای تحریک تولید تخمک با کیفیت بهتر یا تخمک‌های اضافی یا بیشتر استفاده می‌شوند.
داروهای درمان ناباروری در زنان شامل موارد زیر هستند:
• گنادوتروپین‌ها: این درمان‌های تزریقی تخمدان را تحریک می‌کنند تا چندین تخمک تولید کند. داروهای گنادوتروپین شامل گنادوتروپین یائسگی انسانی یا hMGو FSH هستند.
یک گنادوتروپین دیگر، گنادوتروپین کوریونی انسانی (Ovidrel Pregnyl) برای بالغ کردن تخمک‌ها و تحریک آزادسازی آنها در زمان تخمک‌گذاری استفاده می‌شود. نگرانی‌هایی وجود دارد که استفاده از گنادوتروپین‌ها ممکن است خطر بارداری‌های چندقلویی و زایمان زودرس را افزایش دهد.
• متفورمین: این دارو زمانی استفاده می‌شود که مقاومت به انسولین به‌عنوان علت شناخته‌شده یا مشکوک ناباروری باشد، معمولاً در زنانی که تشخیص PCOS دارند. متفورمین (Fortamet) به بهبود مقاومت به انسولین کمک می‌کند که می‌تواند احتمال تخمک‌گذاری را افزایش دهد.
• لتروزول: لتروزول (Femara) به گروهی از داروها به نام مهارکننده‌های آروماتاز تعلق دارد و به‌طور مشابه با کلومیفن عمل می‌کند. لتروزول معمولاً برای زنانی که زیر ۳۹ سال دارند و به PCOS مبتلا هستند، استفاده می‌شود.
• بروکریپتین: بروکریپتین (Cycloset Parlodel)، یک آگونیست دوپامین است که ممکن است زمانی استفاده شود که مشکلات تخمک‌گذاری به دلیل تولید بیش از حد پرولاکتین (هایپرپرولاکتینمی) توسط غده هیپوفیز باشد.
عوارض داروهای درمان نازایی در زنان چیست؟
استفاده از داروهای باروری خطراتی را به همراه دارد، از جمله:
به‌طور کلی، هر چه تعداد جنین‌های شما بیشتر باشد، خطر زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد و مشکلات توسعه‌ای بعدی بیشتر می‌شود. گاهی اوقات، اگر فولیکول‌های زیادی توسعه یابند، تنظیم داروها می‌تواند خطر بارداری چندقلو را کاهش دهد.
• سندرم تحریک بیش از حد تخمدان: تزریق داروهای باروری برای القای تخمک‌گذاری می‌تواند باعث سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (OHSS) شود که نادر است. نشانه‌ها و علائم، که شامل تخمدان‌های متورم و دردناک است، معمولاً بدون درمان برطرف می‌شوند و شامل درد خفیف شکمی، نفخ، تهوع، استفراغ و اسهال است.
ممکن است فرم شدیدتری از OHSS ایجاد شود که می‌تواند باعث افزایش سریع وزن، تخمدان‌های بزرگ و دردناک، تجمع مایع در شکم و تنگی نفس شود.
• خطرات طولانی‌مدت تومورهای تخمدانی: بیشتر مطالعات، زنان استفاده‌کننده از داروهای باروری نشان می‌دهند که خطرات طولانی‌مدت کمی وجود دارد یا اصلاً وجود ندارد. با این حال، چند مطالعه نشان می‌دهند که زنانی که به مدت ۱۲ ماه یا بیشتر از داروهای باروری استفاده می‌کنند بدون بارداری موفق، ممکن است در آینده با خطر بیشتری برای تومورهای مرزی تخمدانی روبرو شوند.
زنانی که هرگز باردار نمی‌شوند، خطر بیشتری برای تومورهای تخمدانی دارند، بنابراین ممکن است این خطر به مشکل اساسی مرتبط باشد تا درمان. از آنجایی که نرخ موفقیت معمولاً در چند چرخه اول درمان بالاتر است، استفاده از داروها هر چند ماه یک بار و تمرکز بر درمان‌هایی که بالاترین موفقیت را دارند، به نظر مناسب می‌رسد.
روش جراحی برای درمان نازایی در زنان چگونه است؟
چندین روش جراحی می‌توانند مشکلات را اصلاح کرده یا به بهبود باروری زنان کمک کنند. با این حال، درمان‌های جراحی برای باروری این روزها به دلیل موفقیت درمان‌های دیگر نادر است. این روش‌ها شامل موارد زیر هستند:
• جراحی لاپاروسکوپی یا هیستروسکوپی: جراحی ممکن است شامل اصلاح مشکلات آناتومی رحم، برداشتن پولیپ‌های اندومتر و برخی از انواع فیبروئیدها که شکل حفره رحم را تغییر می‌دهند، یا برداشتن چسبندگی‌های لگنی یا رحمی باشد.
• جراحی‌های لوله‌ای: اگر لوله‌های فالوپ شما مسدود یا پر از مایع باشند، پزشک شما ممکن است جراحی لاپاروسکوپی برای برداشتن چسبندگی‌ها، گشاد کردن یک لوله یا ایجاد یک دهانه جدید لوله‌ای را توصیه کند. این جراحی نادر است، زیرا نرخ بارداری معمولاً با لقاح خارج رحمی (IVF) بهتر است. برای این جراحی، برداشتن لوله‌ها یا مسدود کردن لوله‌ها نزدیک به رحم می‌تواند شانس بارداری با لقاح خارج رحمی (IVF) را افزایش دهد.
روش‌های کمکی تولیدمثل شامل تکنیک‌های مختلفی هستند که به افرادی که مشکل باروری دارند کمک می‌کنند. روش‌های متداول عبارتند از:
• تزریق اسپرم داخل رحمی (IUI): در این روش، در زمان تخمک‌گذاری، میلیون‌ها اسپرم سالم به طور مستقیم داخل رحم قرار داده می‌شود. این تکنیک برای زوج‌هایی که با مشکلات ملایم باروری مردانه یا مشکلاتی در مسیر حرکت اسپرم‌ها مواجه‌اند، بسیار مؤثر است.
• تکنولوژی‌های کمک‌باروری (ART): یکی از پیشرفته‌ترین روش‌ها در این حوزه، لقاح خارج رحمی یا IVF است. در این روش، تخمک‌های بالغ از زن گرفته می‌شوند و در آزمایشگاه با اسپرم ترکیب می‌شوند. سپس جنین‌های حاصل پس از باروری به رحم منتقل می‌شوند. چرخه IVF چندین هفته طول می‌کشد و نیازمند آزمایش‌های مکرر خون و تزریق‌های هورمونی روزانه است.
در ایران و بسیاری از کشورهای دیگر، IVF یکی از موفق‌ترین روش‌های کمک باروری محسوب می‌شود. این روش به ویژه برای زنانی که مشکلاتی مانند انسداد لوله‌های فالوپ یا مشکلات پیچیده دیگر دارند، توصیه می‌شود. از آنجایی که این فرآیند نیاز به تجهیزات و مراقبت‌های خاص دارد، برخی مراکز پیشرفته در تهران و دیگر شهرهای بزرگ این خدمات را ارائه می‌دهند و بسیاری از زوج‌ها به موفقیت دست پیدا می‌کنند.
مقابله با ناباروری می‌تواند یک سفر دشوار باشد، اما حمایت اجتماعی و اطلاعات مناسب می‌تواند به شما در این مسیر کمک کند.کارشناسان ما آماده پاسخگویی به سوالات شما در این زمینه می باشند.
برای درمان نازایی و ناباروری در زنان، به چه پزشکی مراجعه کنیم؟
برای ارزیابی ناباروری، احتمالاً با پزشکی ملاقات خواهید کرد که تخصص او در درمان اختلالاتی است که مانع باردار شدن زوج‌ها می‌شود، مثل پزشک غدد یا زنان و نازایی. پزشک شما احتمالاً می‌خواهد هم شما و هم شریک‌تان را ارزیابی کند.
برای ملاقات با پزشک بهتر است اقدامات زیر را انجام دهید:
2. فهرستی از تمام داروها، ویتامین‌ها، گیاهان یا مکمل‌های دیگری که مصرف می‌کنید تهیه کنید: شامل دوزها و میزان دفعات مصرف آنها.
3. سابقه پزشکی قبلی را با خود بیاورید: پزشک شما می‌خواهد بداند چه آزمایش‌هایی انجام داده‌اید و چه درمان‌هایی را امتحان کرده‌اید.
4. یک دفتر یادداشت یا دستگاه الکترونیکی با خود ببرید: ممکن است در ملاقات اطلاعات زیادی دریافت کنید و به یادآوری همه چیز دشوار باشد.
5. به این فکر کنید که چه سوالاتی خواهید پرسید: مهم‌ترین سوالات را در اولویت قرار دهید تا مطمعن شوید که پاسخ داده می‌شوند.
سوالات اولیه‌ای که می‌توانید بپرسید شامل موارد زیر است:
• آیا تغییرات سبک زندگی وجود دارد که بتوانیم برای بهبود شانس بارداری ایجاد کنیم؟
• آیا آزمایش‌هایی را توصیه می‌کنید؟ اگر بله، چه نوع؟
• آیا داروهایی وجود دارد که بتواند قابلیت بارداری را بهبود بخشد؟
• عوارض جانبی احتمالی داروها چیست؟
• آیا می‌توانید گزینه‌های درمانی ما را به تفصیل توضیح دهید؟
• چه درمانی را در وضعیت ما توصیه می‌کنید؟
• نرخ موفقیت شما در کمک به زوج‌ها برای بارداری چیست؟
• آیا بروشورها یا سایر مواد چاپی دارید که بتوانیم داشته باشیم؟
• چه وب‌سایت‌هایی را توصیه می‌کنید؟
• در صورت وجود، از پرسیدن سوالات دیگر خود دریغ نکنید.
برخی از سوالات احتمالی که پزشک یا دیگر متخصصان مراقبت بهداشتی ممکن است از شما بپرسند شامل موارد زیر است:
• چند بار در هفته رابطه جنسی دارید؟
• آیا تا به حال باردار شده‌اید؟ اگر بله، نتیجه آن بارداری چه بود؟
• آیا عمل جراحی لگن یا شکم داشته‌اید؟
• آیا برای شرایط زنانگی درمان شده‌اید؟
• از چه سنی شروع به قاعدگی کرده‌اید؟
• به طور متوسط، چند روز بین شروع یک چرخه قاعدگی و شروع چرخه بعدی شما می‌گذرد؟
• آیا علائم پیش از قاعدگی مانند حساسیت سینه، نفخ شکم یا انقباض دارید؟
کارشناسان ما آماده پاسخگویی به سوالات شما در این زمینه می باشند.
سوالات متدوال
علت ناباروری در زنان چیست؟
1. اختلال در تخمک گذاری
2. اختلال در لوله های رحمی
3. اندومتریوز
4. اختلال در رحم
5. مشکلات دستگاه ایمنی بدن
6. اختلالات هورمونی
7. چاقی یا وزن بالا
8. مصرف الکل و سیگار
9. عفونت های منتقل شده از راه جنسی
10. مشکلات تیروئید
11. رژیم غذایی
12. کار با مواد شیمیایی
درمان های خانگی نازایی و ناباروری چیست؟
۱. درمان ناباروری با زنجبیل
۲. درمان نازایی با عسل و دارچین
۳. درمان نازایی با عسل و سیاه دانه
۴. درمان ناباروری با یوگا
رژیم غذایی مناسب برای درمان ناباروری و نازایی چیست؟
شواهد محکمی وجود دارد که می‌گوید داشتن یک رژیم غذایی سالم می‌تواند به شما در باردار شدن کمک کند. بر طبق مطالعات دانشگاه هاروارد، خوردن مواد غذایی دارای فیبر بالا، پروتئین سبزی‌ها و چربی‌های تک غیراشباع می‌تواند با ریسک کمتر ناباروری مرتبط باشد. مصرف یک رژیم غذایی سالم می‌تواند به حفظ وزن در محدوده توصیه‌شده نیز کمک کند که این امر نیز به نوبه‌ی خود می‌تواند شانس موفقیت در فرزندآوری را افزایش دهد.
مقادیر زیاد کربوهیدرات علاوه بر ایجاد التهاب می‌توانند بر سطح هورمون‌های تناسلی نیز تأثیر بگذارند. شکر و کربوهیدرات نقش مستقیمی بر میزان قند خون و سطح انسولین بازی می‌کنند. اگر سطح انسولین یا قند خون بیش از حد افزایش پیدا کند، ممکن است سطح هورمون‌های تناسلی از تعادل خارج شود که این امر می‌تواند منجر به عدم تخمک‌گذاری شده و مستقیماً باروری را در زنان تحت تأثیر قرار دهد. مواد غذایی حاوی شکر و کربوهیدرات بالا عبارتند از:
o میوه‌ها
o نان
o برنج
o سیب‌زمینی
o شیرینی‌های قندی مثل آب‌نبات
یک رژیم حاوی کربوهیدرات بالا باعث تخمیر در روده‌ها می‌شود که مقادیر زیادی گرما تولید می‌کند. روده‌ها درست بالای اندام‌های تناسلی واقع شده‌اند، بنابراین وقتی گرما تولید می‌کنند باعث بروز التهاب در این اندام‌ها می‌شوند. التهاب مقدار جریان خون را در سرتاسر بدن کاهش می‌دهد. مخصوصاً در تخمدان‌ها، رحم و بیضه‌ها. در هر صورت موارد زیر را به خاطر داشته باشید:
o مصرف فیبر را کمتر کنید.
o مصرف سویا باروری طبیعی را افزایش می‌دهد.
o آنتی‌اکسیدان برای افزایش باروری مفید است.
o وجود آهن مناسب و کافی در خون برای بارداری مهم است.
o مصرف ویتامین‌ها و مکمل‌ها در درمان ناباروری مؤثر است.
