طی یک مطالعه آماری که اخیراً منتشر شده است، الگوهای انتقال سویه اصلی کووید-۱۹ در استان ژجیانگ در چین بین ژانویه تا آگوست ۲۰۲۰ گزارش شده است که خلاصه بررسی آن ها نشان می دهد افراد مبتلا به کووید بین ۲ روز قبل و ۳ روز پس از شروع علائم بیشترین میزان عفونت را داشتند. میزان انتقال بیماری به سایر افراد در این بازه زمانی به مراتب بیشتر است. همچنین گزارش شد که افراد بدون علائم نسبت به افراد مبتلا به بیماری خفیف یا متوسط کمتر احتمال انتقال ویروس را داشتند. در همین راستا، افرادی که عفونت کووید را از یک فرد بدون علامت دریافت کرده بودند، احتمال بروز علائم کمتری داشتند.
انتقال ویروس می تواند قبل از شروع علائم رخ دهد. این مطلب به عنوان انتقال بدون علامت شناخته می شود. به طور مشابه، افرادی که هیچ علامتی را نشان نمی دهند نیز می توانند ویروس را منتقل کنند. این امر به عنوان انتقال خاموش شناخته می شود. مطالعات انجام شده در اوایل همه گیری بیماری نشان داد که افراد بدون علامت و ناقلین خاموش می توانند ویروس را منتقل کنند پس باید در مورد فاصله گذاری فیزیکی و استفاده از ماسک صورت تصمیمات آگاهانه ای گرفته شود. با این حال، تعیین میزان دقیق انتقال بدون علامت و خاموش در طول همه گیری دشوار است. این عدم شفافیت تا حدی به دلیل پیگیری کوتاه مدت افراد پس از آزمایش مثبت اولیه کووید آن ها است. در نتیجه، بسیاری از افراد بدون علامت بیماری را به دیگران انتقال داده اند، بدون آن که متوجه باشند. این امر تمایز بین نقش های انتقال بدون علامت و انتقال خاموش را دشوار کرده است.
مطالعه ای که اخیراً منتشر شده است، الگوهای انتقال در جمعیت استان ژجیانگ در چین را بین ژانویه تا آگوست ۲۰۲۰ مورد بررسی قرار داده است. این مطالعه گزارش داد که افراد مبتلا به کووید-۱۹ چند روز قبل و بعد از شروع علائم، بیشتر احتمال انتقال ویروس را داشتند. همچنین گزارش شد که تماس با یک فرد بدون علامت به احتمال زیاد منجر به عفونت بدون علامت در فرد مبتلا می شود. دکتر لئوناردو مارتینز، اپیدمیولوژیست در دانشگاه بوستون گفت: "این داده ها نشان می دهد که اجتناب از تماس زیاد افراد با هم، نه تنها برای جلوگیری از انتقال مداوم بیماری، بلکه برای شدت بیماری نیز مهم است."
محدوده زمانی خطرناک برای ناقل بودن کووید-۱۹
برای درک الگوی انتقال بیماری کووید-۱۹، محققان ۷۳۰ نفر را با بیماری کووید بین ژانویه تا آگوست ۲۰۲۰ در استان ژجیانگ شناسایی کردند. سپس از طریق ردیابی تماس آن ها با دیگر افراد برای شناسایی مجموعاً ۸۸۵۲ نفر استفاده کردند (این افراد با ۷۳۰ نفر مورد مطالعه ارتباط نزدیک داشتند). افراد فهرست و افراد نزدیک آن ها تحت آزمایش منظم و غربالگری روزانه علائم کووید-۱۹ در دوران انزوا یا قرنطینه قرار گرفتند. محققان این افراد را با هرگونه علائمی به مدت حداقل ۹۰ روز پس از آزمایش مثبت اولیه آن ها زیر نظر گرفتند. فرآیند انجام شده این امکان را به محققان می دهد که بدانند آیا افرادی که در زمان آزمایش اولیه خود هیچ علامتی نداشتند، بدون علامت باقی مانده اند یا بعداً علائم آن ها ایجاد شده است. سپس برای ارزیابی خطر انتقال، محققان میزان انتشار را محاسبه کردند و دریافتند افراد شاخص بین ۲ روز قبل و ۳ روز پس از شروع علائم بیشترین عفونت و میزان انتقال را داشتند. علاوه بر این، خطر انتقال به مخاطبین نزدیک در روز شروع علائم بیشتر بود.
دکتر مارتینز می گوید: "زمان قرار گرفتن در معرض علائم یک عامل مهم انتقال است و شواهد بیشتری را ارائه می دهد که آزمایش سریع و انزوای اجتماعی پس از شروع علائم برای کنترل همه گیری بسیار مهم است."
شدت علائم
محققان همچنین تأثیر الگوهای تماس و شدت علائم را بر انتقال کووید-۱۹ ارزیابی کردند. اعضای خانواده و افرادی که تماس های متعددی با فرد آلوده داشتند، احتمال ابتلا به عفونت بیشتری داشتند حتی نسبت به افرادی که در حمل و نقل مشترک یا در یک فضای بسته مشترک خارج از خانه با فرد مورد نظر داشتند. قرار گرفتن در معرض دو فرد مبتلا نیز خطر انتقال را در مقایسه با قرار گرفتن در معرض یک آلوده افزایش می دهد. محققان دریافتند که شدت علائم نیز با خطر انتقال بیماری مرتبط است، زیرا افراد بدون علامت کمتر از افراد مبتلا به بیماری خفیف یا متوسط، احتمال انتقال ویروس را دارند. علاوه بر این، افراد بدون علامت بیشتر از افرادی که بیماری خفیف یا متوسط داشتند، سبب بروز عفونت بدون علامت در افراد دیگر می شدند. بنابراین، این نتایج نشان می دهد که مهم است از قرار گرفتن در معرض فرد مبتلا به کووید-۱۹ اجتناب شود.
برای دریافت مشاوره آنلاین کرونا از پزشکان گرین پاس روی این لینک کلیک کنید