ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) چیست؟

حقایقی مهم درباره HSV

کارشناسان ما آماده پاسخگویی به سوالات شما می باشند.

هرپس تناسلی یا همان HSV چیست؟

هرپس تناسلی یک عفونت مقاربتی (STI) است که توسط ویروس‌های هرپس سیمپلکس (HSV) نوع ۱ و ۲ ایجاد می‌شود. این همان ویروسی است که عامل ایجاد تب‌خال است.
تقریباً ۱ از هر ۸ بزرگسال فعال جنسی به هرپس تناسلی مبتلا هستند.
هرپس تناسلی می‌تواند باعث عود (فِلرآپ) زخم‌ها یا تاول‌ها در ناحیه تناسلی و مقعد شود. پس از ابتلا، ممکن است در طول زندگی خود با عود مکرر علائم مواجه شوید.
اگر فکر می‌کنید به هرپس تناسلی مبتلا هستید، بسیار مهم است که در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص قطعی داده شود و درمان شروع گردد.
ویروس هرپس سیمپلکس، که به‌عنوان هرپس شناخته می‌شود، یک عفونت شایع است که می‌تواند باعث ایجاد تاول‌ها یا زخم‌های دردناک شود. این ویروس عمدتاً از طریق تماس پوست به پوست منتقل می‌شود. هرپس قابل درمان است اما در حال حاضر درمان قطعی ندارد.

انواع ویروس هرپس سیمپلکس یا همان تبخال

1.    نوع 1 (HSV-1):

2.    نوع 2 (HSV-2):

اکثر افراد مبتلا علائمی ندارند یا علائم خفیفی نشان می‌دهند. عفونت می‌تواند تاول‌ها یا زخم‌های دردناکی ایجاد کند که ممکن است به‌طور مکرر عود کنند. داروها می‌توانند علائم را کاهش دهند اما عفونت را درمان نمی‌کنند. علائم عود‌کننده هر دو نوع تبخال دهانی و تناسلی ممکن است ناراحت‌کننده باشند. تبخال تناسلی می‌تواند اثر روانی و اجتماعی داشته باشد و روابط جنسی را تحت تأثیر قرار دهد.

 علائم HSV یا همان تبخال چیست؟

اکثر افراد مبتلا به هرپس علائمی ندارند یا علائم خفیفی دارند. بسیاری از افراد از عفونت خود بی‌اطلاع هستند و می‌توانند بدون آگاهی ویروس را به دیگران منتقل کنند.

علائم شایع تبخال

علائم در اولین تجربه ابتلا به عفونت با عودهای بعدی متفاوت است. اگر علائم ظاهر شوند، معمولاً با گزگز، خارش یا سوزش در نزدیکی محل زخم‌ها آغاز می‌شوند.

علائم تبخال دهانی (HSV-1):

علائم تبخال تناسلی (HSV-2):

ویژگی‌های زخم‌ها و تاول‌ها:

علائم تبخال در اولین عفونت (شیوع اولیه):

علائم تبخال در عود عفونت (فِلرآپ) یا ابتلا مجدد

پس از اولین دوره عفونت، ویروس برای همیشه در بدن باقی می‌ماند و ممکن است دوره‌های عود علائم شامل زخم‌ها و تاول‌ها را تجربه کنید.

کارشناسان ما آماده پاسخگویی به سوالات شما می باشند.

درمان HSV چگونه است؟

اغلب از داروها برای درمان اولین یا قسمت‌های علامت‌دار عود کننده (شیوع) هرپس استفاده می‌شود. آنها می‌توانند مدت زمان علائم و شدت آنها را کاهش دهند، اما نمی‌توانند عفونت را درمان کنند. درمان قسمت‌های عود کننده در صورتی که ظرف 48 ساعت از شروع علائم آغاز شود، موثرتر است.
داروهای ضد ویروسی که معمولاً تجویز می‌شوند شامل آسیکلوویر، فامسیکلوویر و والاسیکلوویر هستند. مصرف روزانه دوز کمتری از یکی از این داروها به عنوان درمان سرکوبگر، همچنین می‌تواند دفعات بروز علائم را کاهش دهد. درمان روزانه اغلب برای افرادی توصیه می‌شود که دچار تاول یا زخم های بسیار دردناک یا مکرر می‌شوند یا می‌خواهند خطر انتقال هرپس به دیگران را کاهش دهند.

داروهایی که به تسکین درد مرتبط با زخم‌ها کمک می‌کنند شامل پاراستامول (استامینوفن)، ناپروکسن یا ایبوپروفن هستند. داروهایی که می‌توانند برای بی‌حس کردن ناحیه آسیب دیده استفاده شوند شامل بنزوکائین و لیدوکائین هستند.
ویروس هرپس سیمپلکس در داخل سلول‌های عصبی زندگی می‌کند و بین حالت غیرفعال و فعال متناوب است. برخی محرک‌ها می‌توانند ویروس را دوباره فعال کنند، از جمله:

برای افرادی که هرپس دهانی آنها با نور خورشید فعال می‌شود، اجتناب از قرار گرفتن در معرض آفتاب و استفاده از ضد آفتاب می‌تواند خطر عود را کاهش دهد.
برای کاهش علائم هرپس دهانی، افراد می‌توانند:

برای کاهش علائم هرپس تناسلی، افراد می‌توانند:

راه های پیشگیری از ابتلا به تبخال کدامند؟

ابتلا به HSV-1 و HSV-2

در سال 2020 (آخرین برآوردهای موجود)، 3.8 میلیارد نفر زیر 50 سال، یا 64 درصد از جمعیت جهان، به عفونت HSV-1 (دهانی یا تناسلی) مبتلا بودند. اکثر عفونت‌های HSV-1 در دوران کودکی بروز می کند. تخمین زده می‌شود که حدود 10 درصد از این موارد (376 میلیون نفر) عفونت‌های تناسلی در افراد 15 تا 49 ساله رخ داده است.
هرپس تناسلی ناشی از HSV-2 حدود 520 میلیون نفر (13 درصد) از افراد 15 تا 49 ساله در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد (داده‌های سال 2020). HSV-2 تقریباً دو برابر بیشتر در زنان نسبت به مردان شیوع دارد زیرا انتقال جنسی از مردان به زنان کارآمدتر است. شیوع با افزایش سن افزایش می‌یابد، اگرچه بالاترین تعداد عفونت‌های جدید در نوجوانان و جوانان رخ می‌دهد.
تخمین زده می‌شود که 205 میلیون نفر در سنین 15 تا 49 سال (5.3 درصد) حداقل یک قسمت علامت‌دار هرپس تناسلی را در سال 2020 تجربه کرده‌اند. اکثریت این افراد (92 درصد) علائمی مربوط به عفونت HSV-2 داشتند. HSV-2 بسیار بیشتر از عفونت HSV-1 تناسلی احتمال ایجاد علائم عود کننده را دارد.

راه های انتقال HSV کدامند؟

HSV-1 عمدتاً از طریق تماس با ویروس در زخم‌ها، بزاق یا سطوح پوستی در داخل یا اطراف دهان منتقل می‌شود. به ندرت  HSV-1 می‌تواند از طریق تماس دهانی-تناسلی به ناحیه تناسلی منتقل شود و باعث هرپس تناسلی شود. اما می‌تواند از سطوح دهانی یا پوستی که ظاهراً طبیعی هستند منتقل شود؛ با این حال، بیشترین خطر انتقال زمانی است که زخم‌های فعال وجود داشته باشد. افرادی که قبلاً به HSV-1 مبتلا شده‌اند در معرض خطر ابتلا مجدد به HSV-1 نیستند، اما همچنان در معرض خطر ابتلا به HSV-2 هستند.
HSV-2 عمدتاً در حین رابطه جنسی از طریق تماس با سطوح تناسلی یا مقعدی، پوست، زخم‌ها یا مایعات فرد آلوده به ویروس منتقل می‌شود. حتی اگر پوست ظاهراً طبیعی به نظر برسد HSV-2 قابل انتقال است و اغلب در غیاب علائم منتقل می‌شود.
در موارد نادر، HSV-1 و HSV-2  می‌تواند از مادر به کودک در هنگام زایمان منتقل شود و باعث هرپس نوزادی شود.

خطرات ابتلا به HSV

کارشناسان ما آماده پاسخگویی به سوالات شما در این زمینه می باشند.

سوالات متدوال

در چه افرادی علائم HSV شدید است؟

در افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف، از جمله افراد مبتلا به عفونت پیشرفته HIV، هرپس می‌تواند علائم شدیدتر و عودهای مکرر بیشتری داشته باشد. عوارض نادر HSV-2 شامل مننژوانسفالیت (عفونت مغز) و عفونت منتشره است. به ندرت، عفونت HSV-1 می‌تواند منجر به عوارض شدیدتری مانند انسفالیت (عفونت مغز) یا کراتیت (عفونت چشم) شود.

هرپس نوزادی چیست؟

هرپس نوزادی می‌تواند زمانی رخ دهد که نوزاد در هنگام زایمان در معرض HSV قرار گیرد. هرپس نوزادی نادر است و در حدود 10 مورد از هر 100000 تولد در سراسر جهان رخ می‌دهد. با این حال، این یک بیماری جدی است که می‌تواند منجر به ناتوانی عصبی مادام العمر یا مرگ شود. خطر ابتلا به هرپس نوزادی در زمانی که مادر برای اولین بار در اواخر بارداری به HSV مبتلا می‌شود، بیشتر است.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟

اگر متوجه شدید که پوست ناحیه تناسلی شما به‌طور غیرمعمولی به نظر می‌رسد یا احساس می‌کنید، به پزشک خود مراجعه کنید تا از نظر ابتلا به هرپس بررسی شوید. پس از تایید پزشک مبنی بر ابتلا به عفونت HSV، او می‌تواند درمان مناسب را برای شما تجویز کند. هر زمان که زخم‌ها و تاول‌ها ظاهر شوند، باید به پزشک مراجعه کرده و درمان لازم را شروع کنید.
همچنین پس از شروع درمان برای اولین بار، بهتر است یک هفته بعد با پزشک خود برای بررسی نتایج درمان و اطمینان از اثربخشی آن ملاقات کنید.
اگر سابقه تشخیص هرپس تناسلی دارید و با مشکل در ادرار کردن یا اجابت مزاج (خارج کردن مدفوع) مواجه شدید، باید به پزشک مراجعه کنید.
اگر درد دارید، یا دچار شیوع‌های مکرر (برافروختگی) هستید یا بهبودی از داروهای ضد ویروسی مشاهده نمی‌کنید، با پزشک خود مشورت کنید.

چگونه هرپس تناسلی تشخیص داده می‌شود؟

برای تشخیص هرپس تناسلی، می‌توان از یک نمونه سواب از تاول یا زخم استفاده کرد که به آزمایشگاه فرستاده می‌شود تا بررسی شود آیا ویروس هرپس سیمپلکس وجود دارد یا خیر. بهترین زمان برای انجام این آزمایش زمانی است که تاول کمتر از ۴ روز از بروز آن گذشته باشد. همچنین، پزشک یا پرستار می‌تواند از شما نمونه خون بگیرد تا نوع ویروس هرپس شما را شناسایی کرده و بهترین دوره درمان را پیشنهاد دهد.
دو آزمایش IgM HSV و IgG HSV آزمایش بررسی تولید آنتی بادی‌ علیه ویروس اچ‌اس‌وی می‌باشند و در واقع خود ویروس هرپس را بررسی نمی‌کنند بلکه نشان دهنده پاسخ سیستم ایمنی بدن به آن می‌باشند. زمانی که آنتی بادی ویروسی در بدن شخصی وجود داشته باشد، به این معنی است که به تازگی یا در گذشته ویروس یا اجزای آن وارد بدن وی شده است.
آنتی بادی پروتئین‌های اختصاصی هستند که بدن در پاسخ به ویروس‌ها و عوامل خارجی برای از بین بردن و خنثی سازی آنها می‌سازد. وجود آنتی بادی به این معنی است که فرد به ویروس مبتلا شده و بدن به آن پاسخ داده است. گلبول‌های سفید بدن ما بر ضد ویروس اچ اس وی دو نوع آنتی بادی اختصاصیIgM و IgG را در خون آزاد می‌کنند که در آزمایش igg و igm hsv سنجیده می‌شوند. آنتی بادی IgM در ابتدای عفونت و در مرحله حاد و اخیر در بدن ساخته می شود. آی جی ام بلافاصله پس از شروع عفونت اولیه ساخته و تا چند هفته در خون باقی می‌ماند و سپس سطح آن کاهش می‌یابد در حالی که آنتی بادی IgG بعد از IgM در بدن ساخته می‌شود و معمولا در این مرحله تولید آنتی بادی چند هفته افزایش می‌یابد و سپس تدریجا کاهش یافته و ثابت می‌شود و معمولا تا آخر عمر در خون باقی می ماند.

HSV در بارداری چگونه است؟

اگر باردار هستید و شما یا شریک زندگیتان سابقه ابتلا به هرپس تناسلی دارید، بسیار مهم است که این موضوع را به پزشک متخصص زنان و زایمان خود اطلاع دهید. پزشک می‌تواند شما را در مورد کاهش خطر ابتلا به عفونت برای نوزاد راهنمایی کند. بیشترین خطر برای نوزاد شما زمانی است که اولین ابتلا به هرپس تناسلی شما در سه ماهه سوم بارداری رخ دهد.
اگر سابقه ابتلا به هرپس تناسلی دارید، پزشک شما معمولاً داروهای ضد ویروسی را تجویز خواهد کرد حتی اگر هیچ علامتی ندارید. این داروها به جلوگیری از عود بیماری در پایان بارداری کمک می‌کنند، که در غیر این صورت می‌تواند مانع از زایمان طبیعی شما شود.
اگر پزشک شما نگران خطرات احتمالی برای نوزاد باشد، ممکن است توصیه کند که شما آزمایش‌ها و بررسی‌های بیشتری انجام دهید یا در صورت لزوم، راهکارهای خاصی را برای زایمان در نظر بگیرید.

هرپس تناسلی در کودکان چگونه است؟

اگر متوجه شدید که یک کودک دارای زخم‌های تناسلی است، مهم است که او را به پزشک ببرید تا برای تشخیص مناسب تحت بررسی قرار گیرد. زخم‌ها می‌توانند دلایل مختلفی داشته باشند. هرپس تناسلی در کودکان نیاز به ارزیابی دقیق دارد، زیرا در صورتی که منبع واضحی برای زخم‌ها پیدا نشود، ممکن است لازم باشد که سوءاستفاده جنسی مورد توجه قرار گیرد.
در چنین مواردی، پزشک بررسی‌های لازم را انجام خواهد داد تا تشخیص صحیح و درمان مناسب برای کودک فراهم شود. اگر نگرانی‌هایی در این زمینه دارید، توصیه می‌شود هرچه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید.

طول عمر ویروس تبخال خارج از بدن چقدر است؟

ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) به دلیل ساختار خاص خود، معمولاً برای بقا نیاز به محیط‌های گرم و مرطوب بدن دارد. در خارج از بدن، این ویروس توانایی محدودی برای زنده ماندن دارد، اما مدت زمانی که می‌تواند زنده بماند بسته به شرایط محیطی متفاوت است. مطالعات مختلف نشان داده‌اند که HSV می‌تواند برای مدت زمان کوتاهی در خارج از بدن زنده بماند، اما عوامل محیطی مانند دما، رطوبت و سطح تماس می‌توانند بر بقای آن تأثیر بگذارند.

چرا تبخال می زنیم؟

تبخال یک عفونت ویروسی رایج است که اغلب در اطراف دهان ظاهر می‌شود. اگرچه ویروس هرپس سیمپلکس عامل اصلی ایجاد تبخال است، اما عوامل دیگری مانند سیستم ایمنی ضعیف نیز می‌توانند در بروز آن نقش داشته باشند. یکی از این عوامل، کمبود برخی ویتامین‌ها است.
ویتامین D نقش مهمی در تنظیم سیستم ایمنی دارد، همچنین کمبود آن بر استعداد بیماران مبتلا به بیماری‌های ویروسی مانند هرپس‌لبیالیس عود کننده تأثیر می‌گذارد. همچنین ویتامین‌C و ویتامین‌E، با تبخال مبارزه می‌کنند. مطالعات نشان داده است که ویتامین سی می‌تواند ویروس هرپس سیمپلکس را غیرفعال کند، ویروسی که باعث تبخال می‌شود. ویتامین E می‌تواند به بهبود تبخال کمک کند.

تفسیر جواب آزمایش HSV IgM و HSV IgG چگونه است؟

 در تفسیر آزمایش HSV IgM و HSV IgG جواب منفی به معنی نرمال و طبیعی بودن تلقی می‌شود و به این معنی است که فرد با ویروس HSV تماس نداشته است. در افرادی ممکن است،جواب آزمایش بعد از گذشت چند ماه بدلیل کاهش سطح آنتی بادی و یا دلایل دیگر، بصورت کاذب منفی شود. گاهی نیز ممکن است، در بدن فرد، آنتی بادی دیر‌تر از حدمعمول تولید شود. همچنین بطور معمول نیز، چند هفته طول می‌کشد، IgG در بدن تولید شود و قبل از این بازه زمانی ممکن است نتیجه آزمایشHSV IgG منفی شود. به همین علل، توصیه می‌شود، 2 تا3 هفته پس از انجام آزمایش منفی، آزمایش تکرار شود.
نتیجه مثبت آنتی بادی HSV-1 و HSV-2  نشان دهنده این است که فرد به ویروس مبتلا شده است. عفونت با HSV-1 و HSV-2  می‌تواند علائم اختصاصی را در فرد ایجاد کند. HSV-2 معمولا موجب عفونت ادراری تناسلی می‌شود و اغلب بزرگسالان را مبتلا می‌کند. HSV-1 موجب عفونت ناحیه صورت و لب می‌شود اگر چه ممکن است در موارد نادری نواحی تناسلی را نیز درگیر کند.
تشخیص قطعی عفونت HSV معمولا بر پایه علائم بالینی و آزمایش انجام می‌شود. علاوه بر آزمایش HSV IgM و HSV IgG به روش الایزا است، آزمایش HSV به روش PCR که بر پایه بررسی ماده ژنتیکی ویروس است نیز به صلاحدید پزشک ممکن است نیاز باشد، انجام ‌شود. اگرچه در ابتدا در موارد بدون علامت و یا تشخیص داده نشده همان آزمایش آنتی بادی های IgG  و IgM توصیه می‌شود. تفسیر آزمایش HSV IgM و HSV IgG توسط پزشک با توجه شرایط بیمار صورت می‌گیرد.