آنفلوآنزا H1N1 (آنفلوآنزای خوکی)

مروری بر آنفلوآنزا H1N1 

آنفلوآنزا H1N1، که گاهی به آن آنفلوآنزای خوکی نیز گفته می‌شود، نوعی ویروس آنفلوآنزای نوع A است. در فصل آنفلوآنزای سال 2009-2010، یک ویروس جدید H1N1 باعث بیماری در انسان‌ها شد. این ویروس که به آن آنفلوآنزای خوکی می‌گفتند، ترکیبی جدید از ویروس‌های آنفلوآنزا بود که خوک‌ها، پرندگان و انسان‌ها را آلوده می‌کرد.
سازمان بهداشت جهانی (WHO) در سال 2009 آنفلوآنزای H1N1 را به‌عنوان یک بیماری همه‌گیر جهانی اعلام کرد. این ویروس در همان سال باعث مرگ حدود 284,400 نفر در سراسر جهان شد. در آگوست 2010، WHO  پایان این همه‌گیری را اعلام کرد. با این حال، سویه H1N1 از آن همه‌گیری به یکی از سویه‌های عامل آنفلوآنزای فصلی تبدیل شد.
بیشتر افراد مبتلا به آنفلوآنزا به‌طور خودبه‌خود بهبود می‌یابند.
اما آنفلوآنزا و عوارض آن می‌تواند کشنده باشد، به‌ویژه برای افراد در معرض خطر بالا. واکسن آنفلوآنزای فصلی اکنون می‌تواند در برابر آنفلوآنزا H1N1 و سایر ویروس‌های آنفلوآنزای فصلی محافظت کند.
کارشناسان ما آماده پاسخگویی به سوالات شما می باشند.

علائم آنفلوآنزا H1N1  

علائم آنفلوآنزای ناشی از ویروس H1N1، که به آن آنفلوآنزای خوکی نیز گفته می‌شود، مشابه سایر ویروس‌های آنفلوآنزا است.
این علائم معمولاً به‌سرعت ظاهر می‌شوند و ممکن است شامل موارد زیر باشند:

علائم آنفلوآنزا معمولاً حدود 1 تا 4 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می‌شوند.

چه زمانی برای آنفلوآنزا  H1N1 باید به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر به‌طور کلی سالم هستید و علائم آنفلوآنزا را دارید، در بیشتر موارد ممکن است نیازی به مراجعه به پزشک نداشته باشید. اما برخی افراد بیشتر در معرض عوارض ناشی از آنفلوآنزا قرار دارند.
در صورتی که علائم آنفلوآنزا دارید و باردار هستید یا بیماری مزمنی مانند آسم، آمفیزم، دیابت یا بیماری قلبی دارید، با پزشک خود تماس بگیرید. اگر علائم اورژانسی آنفلوآنزا را دارید، فوراً به مراکز درمانی مراجعه کنید.

علائم اورژانسی آنفلوآنزا در بزرگسالان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

علائم اورژانسی آنفلوآنزا در کودکان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

عوامل خطر ابتلا به آنفلوآنزا  H1N1

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به ویروس H1N1 یا سایر ویروس‌های آنفلوآنزا و عوارض ناشی از آن را افزایش دهند، شامل موارد زیر است:
1.    سن:
o    کودکان زیر 2 سال و بزرگسالان بالای 65 سال معمولاً عوارض شدیدتری از آنفلوآنزا تجربه می‌کنند.
2.    شرایط زندگی یا کاری:
o    افرادی که در مکان‌هایی با جمعیت زیاد زندگی یا کار می‌کنند، مانند خانه‌های سالمندان یا پادگان‌های نظامی، بیشتر در معرض ابتلا به آنفلوآنزا هستند. همچنین افراد بستری در بیمارستان‌ها نیز در معرض خطر بالاتری قرار دارند.
3.    سیستم ایمنی ضعیف:
o    درمان‌های سرطان، داروهای ضدرد پیوند، استفاده طولانی‌مدت از استروئیدها، پیوند اعضا، سرطان خون یا HIV/AIDS می‌توانند سیستم ایمنی را تضعیف کرده و خطر ابتلا به آنفلوآنزا و عوارض آن را افزایش دهند.
4.    بیماری‌های مزمن:
o    بیماری‌هایی مانند آسم و سایر بیماری‌های ریوی، دیابت، بیماری‌های قلبی، بیماری‌های سیستم عصبی، اختلالات متابولیکی و بیماری‌های کبد، کلیه یا خون، خطر عوارض ناشی از آنفلوآنزا را افزایش می‌دهند.
5.    مصرف آسپرین در زیر 19 سال:
o    افراد زیر 19 سال که تحت درمان طولانی‌مدت با آسپرین هستند، در صورت ابتلا به آنفلوآنزا در معرض خطر سندرم ری قرار می‌گیرند.
6.    بارداری:
o    افراد باردار، به‌ویژه در سه‌ماهه دوم و سوم، بیشتر در معرض عوارض آنفلوآنزا قرار دارند. این خطر تا دو هفته پس از زایمان نیز ادامه دارد.
7.    چاقی:
o    افرادی که شاخص توده بدنی (BMI) آنها 40 یا بیشتر است، در معرض خطر بالاتری از عوارض آنفلوآنزا قرار دارند.
کارشناسان ما آماده پاسخگویی به سوالات شما می باشند.

عوارض آنفلوآنزا  H1N1

عوارض ناشی از آنفلوآنزا ممکن است شامل موارد زیر باشد:

پیشگیری از آنفلوآنزا  H1N1

مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها (CDC) توصیه می‌کند که همه افراد بالای 6 ماه هر سال واکسن آنفلوآنزا دریافت کنند. ویروس H1N1 در واکسن آنفلوآنزای فصلی گنجانده شده است.
واکسن آنفلوآنزا می‌تواند خطر ابتلا به آنفلوآنزا را کاهش دهد. همچنین می‌تواند احتمال بیماری شدید و نیاز به بستری در بیمارستان را کاهش دهد.
واکسن فصلی هر ساله در برابر سه یا چهار ویروس آنفلوآنزا که انتظار می‌رود در آن فصل شایع‌تر باشند، محافظت می‌کند. واکسیناسیون آنفلوآنزا به‌ویژه مهم است، زیرا علائم آنفلوآنزا و بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19) مشابه هستند.
از آنجا که COVID-19 و آنفلوآنزا ممکن است به‌طور همزمان گسترش پیدا کنند، واکسیناسیون بهترین روش برای محافظت در برابر هر دو بیماری است. واکسیناسیون آنفلوآنزا می‌تواند شدت علائمی را که ممکن است با علائم COVID-19 اشتباه گرفته شوند، کاهش دهد.
واکسیناسیون همچنین به کاهش تعداد افرادی که دچار آنفلوآنزای شدید و عوارض آن می‌شوند کمک می‌کند، که ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان را کاهش دهد.
واکسن آنفلوآنزا به دو شکل تزریقی و اسپری بینی در دسترس است.
اسپری بینی برای افراد 2 تا 49 ساله تأیید شده است، اما برای گروه‌های زیر توصیه نمی‌شود:
•    کودکان زیر 2 سال
•    بزرگسالان بالای 50 سال
•    افراد باردار
•    کودکان 2 تا 17 ساله‌ای که آسپرین یا داروهای حاوی سالیسیلات مصرف می‌کنند
•    افراد با سیستم ایمنی ضعیف
•    کسانی که با افراد دارای سیستم ایمنی بسیار ضعیف در تماس نزدیک هستند، مانند افرادی که تحت شیمی‌درمانی یا پیوند مغز استخوان یا عضو قرار گرفته‌اند
•    کودکان 2 تا 4 ساله‌ای که در 12 ماه گذشته دچار آسم یا خس‌خس سینه شده‌اند
اگر به تخم‌مرغ حساسیت دارید، همچنان می‌توانید واکسن آنفلوآنزا را دریافت کنید.

مطالعه مطلب هر آنچه که نیاز است راجع به واکسن آنفولانزا بدانیم را به شما پیشنهاد می کنیم.

اقداماتی که به پیشگیری از آنفلوآنزا و محدود کردن گسترش آن کمک می‌کند

کارشناسان ما آماده پاسخگویی به سوالات شما می باشند.

تشخیص آنفلوآنزا H1N1 

پزشک ممکن است یک معاینه فیزیکی انجام دهد تا به دنبال علائم آنفلوآنزا، از جمله آنفلوآنزا H1N1 (آنفلوآنزای خوکی) باشد. همچنین ممکن است علائم شما را به‌صورت تلفنی بررسی کند.
پزشک ممکن است آزمایشی را برای شناسایی ویروس‌های آنفلوآنزا مانند H1N1 تجویز کند.
روش‌های متعددی برای تشخیص آنفلوآنزا وجود دارد، اما همه افرادی که به آنفلوآنزا مبتلا می‌شوند نیازی به انجام آزمایش ندارند. در بیشتر موارد، دانستن اینکه فردی به آنفلوآنزا مبتلا است تغییری در برنامه درمانی ایجاد نمی‌کند.
پزشکان بیشتر در شرایط زیر از آزمایش برای تشخیص آنفلوآنزا استفاده می‌کنند:

پزشک ممکن است برای تعیین اینکه آیا ویروس آنفلوآنزا علت علائم شما است یا خیر، از آزمایش استفاده کند. همچنین این آزمایش‌ها ممکن است برای جمع‌آوری اطلاعات بیشتر به‌منظور بررسی اینکه آیا شرایط دیگری علت علائم شما است، مورد استفاده قرار گیرند. شرایطی مانند:

یکی از آزمایش‌های مورد استفاده، واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) است که برای تشخیص آنفلوآنزا استفاده می‌شود. این آزمایش حساس‌تر از سایر روش‌ها است و ممکن است بتواند سویه ویروس آنفلوآنزا را تشخیص دهد.
امکان ابتلا به آنفلوآنزا و ویروس دیگری مانند COVID-19 به‌صورت همزمان وجود دارد.

درمان آنفلوآنزا H1N1 

بیشتر افراد مبتلا به آنفلوآنزا، از جمله آنفلوآنزا H1N1 ، تنها به تسکین علائم نیاز دارند. مراقبت‌های حمایتی مانند نوشیدن مایعات، مصرف مسکن برای کاهش تب و سردرد، و استراحت می‌تواند مفید باشد.
اگر مبتلا به یک بیماری مزمن تنفسی هستید، پزشک ممکن است داروهایی را برای کاهش علائم شما تجویز کند. پزشکان ممکن است در یک یا دو روز اول بروز علائم، داروهای ضدویروسی تجویز کنند. این داروها می‌توانند شدت علائم را کاهش داده و احتمال بروز عوارض را کمتر کنند.
سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) چهار داروی ضدویروسی زیر را برای درمان آنفلوآنزا تأیید کرده است:

با این حال، ویروس‌های آنفلوآنزا ممکن است نسبت به این داروها مقاوم شوند. به همین دلیل، پزشکان معمولاً داروهای ضدویروسی را برای گروه‌های خاصی تجویز می‌کنند. این گروه‌ها شامل افراد در معرض خطر بالای عوارض و کسانی است که با افرادی در تماس نزدیک هستند که در معرض خطر بالای عوارض قرار دارند.
استفاده محتاطانه از داروهای ضدویروسی احتمال مقاومت دارویی را کاهش می‌دهد و ذخایر این داروها را برای کسانی که بیشترین نیاز را دارند حفظ می‌کند.

درمان‌های خانگی آنفلوآنزا 

اگر به هر نوع آنفلوآنزا مبتلا شدید، در خانه بمانید. کودکان بیمار را نیز در خانه نگه دارید تا زمانی که تب آن‌ها به مدت 24 ساعت کاملاً برطرف شود.
این اقدامات می‌توانند به کاهش علائم شما کمک کنند:

کارشناسان ما آماده پاسخگویی به سوالات شما می باشند.

سوالات متداول

آنفلوآنزا چگونه سرایت می کند؟

آنفلوآنزا بیشتر توسط قطراتی سرایت می‌کند که وقتی افراد مبتلا به آنفلوآنزا سرفه یا عطسه می کنند ایجاد می شود. لمس کردن یک سطح یا جسمی که قطرات ویروس از یک فرد آلوده روی آن فرود آمده، نیز می‌تواند باعث سرایت شود. افراد مبتلا به آنفلوآنزا می توانند قبل از بیماری و همچنین در هنگام بیماری آن را به دیگران سرایت دهند.

اگر علائم آنفلوآنزا را دارید، یا آنفلوآنزا در شما تشخیص داده شده است، مهم است که در خانه بمانید و تا زمانی که علائم شما از بین نرفته از تماس با دیگران خودداری کنید.

آنفلوآنزا چگونه تشخیص داده می‌شود؟

تنها راه برای تایید تشخیص آنفلوآنزا انجام آزمایش PCR (سواب بینی و گلو) است.

با پزشک خود صحبت کنید تا ببینید که آیا باید برای انجام آزمایش PCR برای آنفلوآنزا ارجاع شوید یا خیر. درمان های ضد ویروسی وجود دارد که برای افرادی که در معرض خطر بیشتر بیماری شدید ناشی از آنفلوآنزا هستند، در دسترس است.

افراد برای چه مدت عفونی هستند؟

افراد مبتلا به آنفلوآنزا از یک روز قبل از شروع علائم ممکن است عفونی باشند.
بزرگسالان در 3 - 5 روز اول بیماری شان بیشتر عفونی هستند.
کودکان می توانند برای 7 - 10 روز عفونی باقی بمانند.
کودکان خردسال و افرادی که سیستم ایمنی شان ضعیف است ممکن است مدت طولانی تری عفونی باشند.