به طور معمول سلول های بدن ما رشد می کنند و تقسیم می شوند تا ما را سالم نگه دارند. وقتی سلول‌های قدیمی‌تر می‌میرند، سلول‌های جدید اغلب جای آن ها را می‌گیرند. سرطان زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های بدن تغییر می‌کنند و بدون کنترل‌های طبیعی عادی شروع به تقسیم و تکثیر می‌کنند. هنگامی که DNA سلول آسیب می بیند، سلول آنطور که باید عمل نمی کند و می تواند نسخه های غیر طبیعی تولید کند که به بافت طبیعی رشد کرده و به آن حمله می کنند. جهش (آسیب به DNA سلول) می تواند به روش های مختلفی رخ دهد. عواملی مانند قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش یا سیگار کشیدن می تواند به DNA آسیب برساند و به طور بالقوه منجر به سرطان شود. جهش های ژنی نیز می توانند ارثی باشند.
انتقال سرطان از والدین
سرطان های تخمدان، سینه، روده بزرگ و پروستات با جهش های ژنی ارثی مرتبط هستند. در سرطان های ارثی، یک فرد یک ژن با جهش مرتبط با سرطان را از یک یا هر دو والدین به ارث می برد. به ارث بردن این ژن فرد را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان قرار می دهد، اما به این معنی نیست که تشخیص سرطان اجتناب ناپذیر است. بیشتر سرطان ها ارثی نیستند. به طور معمول، جهش های ژنتیکی در DNA سلول به دلیل قرار گرفتن در معرض محیطی یا هورمونی ایجاد می شود.
ژن های سرکوب کننده تومور
ژن های سرکوبگر تومور مسئول کنترل رشد سلول ها هستند. آن ها تقسیم سلولی و طول عمر سلولی را تنظیم می کنند. آن ها همچنین می توانند به ترمیم DNA آسیب دیده کمک کنند. وقتی این ژن ها آنطور که باید کار نکنند، تنظیم سلولی می تواند مختل شود و به طور بالقوه منجر به سرطان شود. اکثر جهش ها در ژن های سرکوبگر تومور اکتسابی هستند و در طول زندگی ایجاد می شوند. با این حال، مواقعی وجود دارد که این ژن ها به ارث می رسند. به عنوان مثال، جهش در ژن TP53 می تواند ارثی باشد. این جهش در حدود نیمی از موارد سرطان یافت می شود.
ژن های ترمیم کننده DNA
ژن های ترمیم DNA مسئول ترمیم آسیب به DNA سلول و محافظت از DNA از آسیب های بعدی هستند. هنگامی که DNA آسیب می بیند، می تواند منجر به مشکلاتی مانند تقسیم سلولی کنترل نشده شود. جهش در BRCA1 و BRCA2 (سرطان پستان) جهش های ارثی در ژن های ترمیم DNA هستند. زنانی که یکی از این ژن ها را از والدین خود به ارث می برند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه و تخمدان هستند.
انتقال سرطان در دوران حاملگی
ابتلا به سرطان در دوران بارداری نادر است. معمولاً اگر مادری در دوران بارداری تحت درمان سرطان قرار گیرد، نوزاد نیازی به درمان پیشگیرانه خاصی ندارد. برخی از سرطان‌ها می‌توانند از طریق جفت، اندامی که مادر و نوزاد را به هم متصل می‌کند، منتشر شوند، اما بیشتر آنها نمی‌توانند به جنین برسند. موارد نادری از ملانوم، سرطان ریه سلول کوچک، لنفوم غیر هوچکین و لوسمی که از مادر به فرزند منتقل می شود. اگر مادر مبتلا به سرطان شیرده باشد، سلول های سرطانی وارد بدن نوزاد نمی شوند، اما درمان‌های سرطان مادر را می‌توان از طریق شیر مادر مصرف کرد.
انتقال سرطان از طریق پیوند عضو
موارد نادری وجود داشته است که دریافت کننده عضو پس از دریافت عضوی از فردی با سابقه سرطان دچار سرطان شود. این مورد تا حدی به دلیل الزامات سخت و فرآیندهای غربالگری برای اهداکنندگان عضو، نادر است. اگر پیوند عضو دارید، باید داروهایی مصرف کنید که سیستم ایمنی شما را سرکوب می کنند. این به جلوگیری از پس زدن اندام جدید کمک می کند، اما می تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد. یک سیستم ایمنی ضعیف نمی تواند سلول های پیش سرطانی را به اندازه یک سالم تشخیص دهد و از بین ببرد. بنابراین سرکوب سیستم ایمنی خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد. مطالعات نشان می‌دهند که هر چه مدت زمان طولانی‌تری سیستم ایمنی بدن بیمار سرکوب شود، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان هستند. با توجه به مؤسسه ملی بهداشت، گیرندگان پیوند عضو در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به ۳۲ نوع سرطان هستند. خطر بسته به نوع عضوی که دریافت می شود متفاوت است. بیمارانی که تحت پیوند ریه قرار گرفته اند در معرض بالاترین خطر ابتلا به سرطان در آینده هستند. محققان بر این باورند که این افزایش خطر سرطان به دلیل باقی مانده بافت سرطانی ریه در گیرنده است نه ریه جدید. بیمارانی که پیوند کبد دریافت می کنند بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان کبد هستند.
شیوع این موارد چقدر است؟
انتقال سرطان از طریق عفونت
برخی از عفونت ها می توانند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهند. یک پاتوژن (ارگانیسم عفونی) نمی تواند در بدن سرطان ایجاد کند اما وقتی با سیستم ایمنی ضعیف یا عوامل خطر محیطی مانند سیگار کشیدن ترکیب شود، خطر ابتلا به سرطان افزایش می یابد. ارگانیسم‌های عفونی می‌توانند از طریق لمس کردن، بوسیدن، داشتن رابطه جنسی، اشتراک غذا یا تنفس در همان هوا منتقل شوند. هر ویروسی روش های انتشار خود را دارد. مهم است به خاطر داشته باشید که تشخیص عفونت مرتبط با سرطان به این معنی نیست که شما به سرطان مبتلا خواهید شد. بیشتر سرطان ها ناشی از عفونت نیستند.
اگر یکی از عزیزانتان مبتلا به سرطان است، احتمالاً احساس نگرانی و مسئولیت دارید. یادآوری این نکته مفید است که سرطان مسری نیست و نمی توانید آن را از شخص دیگری بگیرید. برای محافظت از خود در برابر ابتلا به سرطان، سعی کنید از قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی مانند قرار گرفتن بیش از حد در آفتاب یا دود سیگار اجتناب کنید. علاوه بر این، برای جلوگیری از انتقال ویروس هایی که می توانند منجر به سرطان شوند، اقدامات احتیاطی را انجام دهید. ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی می‌تواند به شما کمک کند در مورد خطر ابتلا به سرطان و نحوه کاهش آن اطلاعات بیشتری کسب کنید. همچنین می توانید از طریق مشاوره آنلاین گرین پاس مشکلات سلامتی خود را با پزشکان باتجربه این مجموعه به اشتراک بگذارید و بهترین گزینه های درمانی را دریافت کنید.