مطالعه‌ای جدید، نگاهی تازه به چگونگی دفع ویروس HPV توسط سیستم ایمنی ارائه می‌دهد. این تحقیق، واکنش‌های ایمنی مرتبط با عفونت‌های غیرپایدار ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) را بررسی می‌کند؛ ویروسی که علت اصلی سرطان دهانه رحم به شمار می‌رود. برخی از عفونت‌های HPV منجر به سرطان می‌شوند، در حالی که برخی دیگر چنین خطری ندارند.
مطالعه‌ای جدید بینش‌های تازه‌ای درباره چگونگی پاک‌سازی HPV توسط سیستم ایمنی بدن ارائه داده است؛ یافته‌هایی که می‌توانند در آینده به بهبود روش‌های درمان، غربالگری و واکسیناسیون سرطان دهانه رحم و سایر بیماری‌های مرتبط با HPV کمک کنند.
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یکی از شایع‌ترین ویروس‌های انتقال‌یابنده از راه جنسی است که می‌تواند باعث بروز بیماری‌های متعددی از جمله سرطان دهانه رحم شود. با وجود این، بیشتر افرادی که به این ویروس مبتلا می‌شوند، آن را به‌طور طبیعی از بدن خود پاک می‌کنند و تنها تعداد کمی از افراد به عفونت‌های مزمن مبتلا می‌شوند که ممکن است منجر به سرطان شوند. اما چگونه سیستم ایمنی بدن این ویروس را از بدن خارج می‌کند و چرا در برخی افراد این عفونت به شکل مزمن در می‌آید؟
عفونت با HPV سالانه مسئول بیش از ۶۰۰ هزار مورد جدید سرطان در سراسر جهان است، از جمله تقریباً تمام موارد سرطان دهانه رحم. عفونت مزمن با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) عامل اصلی این بیماری است، با این حال ۹۰٪ از افرادی که به این ویروس مبتلا می‌شوند، ظرف دو سال آن را به‌طور کامل از بدن خود پاک می‌کنند و در معرض خطر بسیار پایینی قرار دارند.
کارشناسان ما آماده پاسخگویی به سوالات شما در این زمینه می باشند.
ویروس HPV و پاسخ ایمنی بدن
سیستم ایمنی بدن به‌عنوان اولین خط دفاعی در برابر عوامل بیماری‌زا عمل می‌کند. وقتی HPV وارد بدن می‌شود، سیستم ایمنی تلاش می‌کند تا این ویروس را شناسایی کرده و آن را از بدن خارج کند. واکنش ایمنی بدن شامل فعال‌سازی سلول‌های T و تولید آنتی‌بادی‌ها است که به شناسایی و تخریب ویروس کمک می‌کنند. این پاسخ‌ها در عفونت‌های غیرپایدار HPV معمولاً به‌طور مؤثر ویروس را از بین می‌برند. در عفونت‌های مزمن، اما این مکانیسم‌ها ممکن است ناقص عمل کرده و ویروس همچنان در بدن باقی بماند.
با وجود این، اطلاعات کمی درباره شکل یک پاسخ ایمنی سالم به ویروس HPV و چگونگی تغییر میزان ویروس در طول زمان در افراد مبتلا وجود دارد.
یافته‌های جدید درباره سیستم ایمنی و HPV
مطالعات اخیر از جمله تحقیقی که در PLOS Biology منتشر شد، نشان می‌دهند که عفونت‌های غیرپایدار HPV معمولاً با افزایش سریع ویروس در بدن شروع می‌شوند که حدود دو ماه پس از ابتلا به اوج خود می‌رسد و سپس طی ۱۳ تا ۲۰ ماه کاهش می‌یابد. در این مدت، سیستم ایمنی به‌طور مؤثر وارد عمل می‌شود و ویروس را از بدن پاک می‌کند.
محققان همچنین متوجه شدند که برخی ویژگی‌های پاسخ ایمنی ذاتی بدن می‌توانند با شدت کمتر عفونت‌ها در ارتباط باشند. برای مثال، پروتئینی به نام CXCL10 که نقش مهمی در التهاب و پاسخ ایمنی ایفا می‌کند، در عفونت‌های خفیف‌تر HPV بیشتر مشاهده شده است.
برای بررسی این موضوع، نیکولا تساندیه از مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه (CNRS) به همراه همکارانش، ۱۸۹ زن جوان از منطقه مون‌پلیه فرانسه را انتخاب کردند و از آن‌ها دعوت شد تا هر دو ماه یک‌بار به کلینیک مراجعه کنند. در این بازدیدها، به مدت دو سال، داده‌هایی درباره بار ویروسی، آنتی‌بادی‌های در گردش خون، جمعیت سلول‌های ایمنی و مولکول‌های سیگنال‌دهنده ایمنی در ناحیه اطراف دهانه رحم آن‌ها جمع‌آوری شد.
محققان اعلام کردند که این ویزیت‌های منظم، دقت بی‌سابقه‌ای برای ثبت ماهیت این عفونت‌ها فراهم کرده است. این نتایج افق‌های جدیدی را برای درک مرز بین عفونت‌های حاد و مزمن، کنترل بیماری‌های مرتبط با HPV و همچنین تحقیقات در زمینه سرطان‌های انسانی با منشأ عفونی باز می‌کنند.
تفاوت عفونت‌های مزمن و غیرپایدار
یکی از نکات جالب این تحقیق این است که آن‌ها توانستند تفاوت‌های کلیدی را بین عفونت‌های مزمن و غیرپایدار HPV شناسایی کنند. همچنین رابطه‌ی قوی‌ای نیز میان نوعی از سلول‌های T ایمنی، که در جریان عفونت‌های ویروسی فعال می‌شوند و میزان کلی ویروس‌های تولید شده مشاهده شد.
در حالی که عفونت‌های غیرپایدار معمولاً طی مدت زمان مشخصی از بدن پاک می‌شوند، عفونت‌های مزمن ممکن است از سیستم ایمنی فرار کرده و به یک وضعیت پایدارتر تبدیل شوند که نیاز به یک پاسخ ایمنی اختصاصی‌تر، از جمله فعال‌سازی سلول‌های T دارد.
کارشناسان ما آماده پاسخگویی به سوالات شما در این زمینه می باشند.
تأثیر یافته‌های جدید بر درمان و پیشگیری از HPV
نتایج این مطالعه می‌تواند تأثیر زیادی بر روش‌های درمان و پیشگیری از بیماری‌های مرتبط با HPV، از جمله سرطان دهانه رحم، داشته باشد. یکی از کاربردهای مهم این یافته‌ها این است که می توان از تغییرات در بار ویروسی برای بهینه‌سازی سیاست‌های غربالگری استفاده کرد. همچنین، با توجه به درک بهتر از واکنش‌های ایمنی بدن، می‌توان به توسعه واکسن‌ها و درمان‌های جدید کمک کرد که به‌طور مؤثرتر عفونت‌های مزمن HPV را هدف قرار دهند.
پیش‌بینی آینده: چه چیزی می‌تواند تغییر کند؟
اگرچه این مطالعه اطلاعات مفیدی در مورد پاسخ ایمنی به HPV ارائه می‌دهد، همچنان سوالاتی بی‌پاسخ باقی مانده است. تنها چهار نفر از شرکت‌کنندگان به مدت ۱۸ ماه یا بیشتر در دوران عفونت مزمن تحت پیگیری قرار گرفتند؛ بنابراین، در حال حاضر اطلاعات ما درباره تفاوت میان عفونت‌های مزمن و غیرپایدار همچنان محدود است.
برای مثال، تحقیقات بیشتری برای درک بهتر چگونگی تکامل ویروس HPV در بدن میزبان و ارتباط آن با بروز سرطان‌های مختلف ضروری است. پیگیری‌های طولانی‌مدت‌تر می‌تواند به محققان کمک کند تا به پاسخ این سوالات دست یابند و مسیرهایی برای بهبود درمان‌های موجود پیدا کنند.
کارشناسان ما آماده پاسخگویی به سوالات شما در این زمینه می باشند.
مطالعه عفونت HPV چیست؟ علائم، تشخیص و درمان به شما پیشنهاد می شود.
